ภาษาอีสานทั้งหมด 9191 - 9200 จาก 17431
-
สะใภ้
แปลว่า : เมียของญาติ เมียของลูกชาย เรียก ลูกสะใภ้ ลูกใภ้ ก็ว่า อย่างว่า เอาลูกใภ้มาเลี้ยงย่าปานเอาผีห่ามาใส่เฮือน (ภาษิต). -
สะม่อย
แปลว่า : ผีป่าชนิดหนึ่ง เสียงร้องเยือกเย็น เรียก ผีสะม่อย อย่างว่า เมื่อนั้นพระเล่าปุนคำต้านเติมคดีสอนสั่ง สูพี่พร้อมอยู่นี้ผองเท้าคอบคืน พุ้นเถิ้น เขาว่ากลัวเกรงย้านแสนคณาในเถื่อน ผีป่าเป้าโพงเชื้อสะม่อยดง เจ้าเอย (สังข์). -
สะมัก
แปลว่า : สำลัก กินเข้าสำลักเข้า เรียก สะมักเข้า กินน้ำสำลักน้ำ เรียก สะมักน้ำ. -
สะเม่น
แปลว่า : เขม่น อาการที่กล้ามเนื้อตากระตุกขึ้นลงเบาๆ เรียก ตาสะเม่น อย่างว่า มันก็คึดฮ่อไท้ธรงโศกขนังจิต สองตาตนสะเม่นมัวมีแจ้ง อาการนี้เห็นมามีต่าง มีทังไม้ไขว่ข้างขวาซ้ายส่งลาง (สังข์). -
สะแม่ง
แปลว่า : ตาย สลบ อย่างว่า เมื่อนั้นพายนอบนิ้วทักพี่ขุนเจือง แองคอนเมือเกยขวางนั่งทูลพระยาอ้าย สูก็หลอนเอาได้หลายเมืองมาฮอด ดีรือ เขาว่าท้าวกล่าวย้ายหมู่ช้างชุมเจ้าสะแม่งวาย ว่าก็ (ฮุ่ง). -
สะส่วย
แปลว่า : ชำระ ล้าง ล้างด้วยน้ำให้สะอาด เรียก สะส่วย อย่างว่า เขาก็โซมเอาเจ้ากุมารสะส่วย ผ้าห่อตุ้มดีแล้วเล่าวาง (กา). -
สะสว่าง
แปลว่า : ทุเลา เบาบาง หาย อย่างว่า คันว่าปลดโทษแล้วสะสว่างเสวยฮม เมื่อใด เฮาจักเวนบริพารพวกพลทังฮั้ว บัดนี้โยธาซ้ำเชิญพลพักเคิ่ง พี้ดาย ลุงท่านให้ตื่มฮั้วฮิงต้ายเขื่อนแข็ง (ฮุ่ง). -
สะหาว
แปลว่า : อวดเก่ง จองหอง อย่างว่า เมื่อนั้นธรสะหาวต้านคำเป็งกริ้วโกรธ เคียดเพื่อเจ้ายาดชู้ชมช้อนดอกดวง (สังข์) เมื่อนั้นนายแมนเบื้องพระยาหลวงท้าวกว่า ใช้ล่วงม้ามากล่าวคำสะกาว (ฮุ่ง). -
สะอาง
แปลว่า : น่าเกลียด น่าเบื่อหน่าย เรียก สะอาง ผาง ผางหน่าย ก็ว่า อย่างว่า เฮียมก็เป็นคนแท้ดูผางผิดชาติ กันนา เยียวว่าเหม็นสาบเนื้อคีงข้อยจริงมี ดอกนา ยักษ์ตอบต้านมีใช่อันคนิง น้องเอยคาวคนผางบ่สมเสมอน้อง (สังข์). -
สะอาด
แปลว่า : หมดจด ผ่องใส ไม่สกปรก ไม่มีตำหนิ บริสุทธิ์ อย่างว่า เจ้าก็ขึ้นขี่น้องโฉมสะอาดสังข์ทอง สังข์ก็พาภูมีล่วงลอยเลยม้ม นงเยาว์ยั้งสถานเพียงพักเหนื่อย สังข์สั่งแก้วกือล้านล่วงไป (สังข์).