ภาษาอีสานทั้งหมด 9263 - 9272 จาก 17431
-
สากสาย
แปลว่า : สิ่งของที่ห้อยยาวลงมา เรียก สากสาย มะหลากสากสาย ก็ว่า. -
สาขา
แปลว่า : กิ่งไม้ ก้าน กิ่ง ส่วนย่อย ส่วนรอง (ป. สาขา ส. ศาขา) อย่างว่า หลิงดูสาขาเขียวง่างามเงาเงื้อม (กา) อันว่าจอมปลวกอ้นขุดก่นเป็นโพน แม่ชิเป็นโพนสูงชั่วไกลเห็นแจ้ง คันบ่มีสาขาไม้ใบเขียวปกห่อ ก็บ่ดูอาจแท้โพนนั้นเปล่าแปน แท้แล้ว (ย่า). -
สาคร
แปลว่า : แม่น้ำ ทะเล อย่างว่า ขอให้เป็นขัวข้วมสาครม้มฝั่ง ขอให้บังเกิดก้ำนิพพานพุ้นส่วงเวร แน่ถ้อน (ย่า). -
สาง
แปลว่า : ผีดุ เรียก สาง ผีสางคางลาย ก็ว่า อย่างว่า ผีสางฮ้ายผกจอบกินหวาน บ่ท่อคนเฮาหลอนหลอกกินกันแท้ (ภาษิต) เสือดุ เรียก เสือสาง เสือสางคางลาย ก็ว่า. -
สาง
แปลว่า : หวี หวีผม เรียก สางผม หวีหูก เรียก สางหูก. -
สาง
แปลว่า : ทำให้ใช้การได้ เช่น นำหม้อดินใหม่ๆ ที่เผาแล้วไปตั้งบนเตาไฟที่ลุกโพรง เมื่อหม้อไหม้จนแดงแล้วยกลงจากเตาไฟ พอหม้อเย็นแล้วเอาน้ำเทลง เรียก สางหม้อ. -
สางห่า
แปลว่า : ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง มีรูปร่างคล้ายงู มีพิษมาก. -
สาณ
แปลว่า : ผ้าหยาบ ผ้าป่าน (ป.). -
สาด
แปลว่า : เสื่อ เสื่อที่ทอหรือต่ำด้วยผือกกหรือปอกล้วย เรียก สาด อย่างว่า ฝูงขุนขึ้นโฮงทองเทิงสาด (ฮุ่ง). -
สาธุการ
แปลว่า : การเปล่งวาจาเพื่อยืนยันหรือรับรองพิธีทางศาสนาที่ทำไปแล้วว่าถูกต้อง อย่างว่า ฟังยินซว่าซว่าก้องพลพวกสาธุการ เขาก็ผายเงินคำหว่านทานเทให้ คนกวมกุ้มกวนกันชิงยาด ลางผ่องชิ่นเขินเนื้อเปล่าแปน (สังข์).