ภาษาอีสานทั้งหมด 9351 - 9360 จาก 17431
-
สีโห
แปลว่า : คชสีห์ สัตว์ในวรรณคดีอีสานเรื่องสังข์ศิลป์ชัย ตัวเหมือนราชสีห์ แต่ศีรษะเหมือนช้าง อย่างว่า อินทร์ก็ใส่ชื่อน้อยในเลขลานคำ ชื่อว่าสังข์ศิลป์ชัยโลกลือฤทธีกล้า อันว่าบัตราเจ้าจันทานางพี่ ชื่อว่าสีหราชท้าวไทน้อมข่าวขาม (สังข์). -
สื่อเมือง
แปลว่า : คนกลางที่นำข่าวของมหาชนไปสู่รัฐ อย่างว่า ท้าวฮุ่งไขเงื่อนถ้อยถามหมู่ลุงอาว ผายความยินสื่อเมืองฝูงเหง้า บัดนี้เฮาก็ฟันแมนฮ้ายคลาเวียงสะสว่าง เพิงที่เมี้ยนเครื่องเข้าพลล้านลวดลาย ฮู้รือ (ฮุ่ง). -
สุ
แปลว่า : เสีย แต่ยังไม่เน่า เช่น มะม่วงสุกงอมแต่ยังไม่เน่า เรียก หมากม่วงสุ แตงโมสุกแต่ยังไม่เน่า เรียก แตงโมสุ สู ก็ว่า. -
สุ
แปลว่า : ซักเสื้อหรือผ้าวิธีหนึ่ง โดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูด มะนาว เรียก สุเสื้อ หรือ สุผ้า. -
สุก
แปลว่า : ห่าม เรียก เหิ่ม พ้นจากห่ามไปเรียก สุก เช่น มะม่วงสุก แตงสุก อย่างว่า สุกอยู่ต้นบ่ปานฝานหัวบ่ม เพิ่นบ่มให้บ่ปานเจ้าบ่มเอา สุกอยู่ต้นบ่ปานฝานหัวบ่ม ย่าบ่มให้บ่ปานใภ้บ่มเอา (กลอน). -
สุกก่อนเหิ่ม
แปลว่า : ด่วนทำก่อนที่จะถึงเวลา กล้วยที่ยังไม่แก่ใช้ไฟหรือแก๊สบ่มให้สุก เรียก สุกก่อนเหิ่ม สุกแล้วก็กินไม่อร่อย ภาษากลางว่า ชิงสุกก่อนห่าม. -
สุกแดด
แปลว่า : ผลไม้ที่ถูกแดดเผาให้สุก. -
สุกเอาเผากิน
แปลว่า : ทำลวกๆ ทำพอเสร็จไปคราวหนึ่งๆ. -
สุงก
แปลว่า : ส่วย เนื่องจากการเก็บอากรจากสินค้าขาเข้าและขาออก สุงกะ ก็ว่า (ป. สุงฺก ส. ศุลฺก). -
สุด
แปลว่า : จบ แต่งหนังสือจบ เรียก สุด อย่างว่า สุดโสสุดเสี้ยงชุยชะโกสุดยอด มันหากออดหลอดท่อนี้แล้วชิลาเจ้าต่าวลง (กลอน).