ภาษาอีสานหมวด "ก" 1251 - 1260 จาก 1872
-
กึ้ง
แปลว่า : ถลึง ถลึงตาเรียก กึ้งตา. -
กึดมึด
แปลว่า : ดำ, มืด สีที่ดำคล้ำ เรียกสีกึดมึด คึดมึด ก็ว่า. -
กึบ
แปลว่า : ประกบ, ปิด เอาของ ๒ อย่างมาประกบกัน เรียก กึบ. -
กึบ
แปลว่า : เพียบ, หนักอาการไข้ชนิดหนึ่งคนไข้พูดไม่ได้ แลละไม่ได้ยินเสียงคนพูดเรียก ไข้กึบ. -
กึ๊บ
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงที่เกิดจากการปิดประตูที่หนาทึบดังกึ๊บ. -
กืก
แปลว่า : คนใบ้ คนที่พูดไม่ได้แต่หูไม่หนวก รู้คำพูดของคนอื่น อีกจำพวกหนึ่งทั้งพูดไม่ได้ทั้งหูหนวก คนสองจำพวกนี้ เรียก คนกืก ปากกืก ก็ว่า เมื่อต้องการอะไรก็ชี้ไม้ชี้มือ ใช้มือแทนปาก. -
กืก
แปลว่า : คนใบ้ คนประเภทปลงตก เห็นว่าโลกนี้เป็นโลกเบี้ยว โลกบูด มีปากก็ทำเป็นเหมือนปากหอยปากปู มีหูก็ไม่ฟังเสียงติชมมีตาก็ไม่ดู ทำการอาการดุจตาบอด หูหนวก ปากกืก. -
กื้กกื้ก
แปลว่า : มีเสียงอย่างนั้น เช่นเสียงกรนหรือเสียงหายใจทางปากของคนเป็นหวัดคัดจมูกดังกื้กกื้ก. -
กืกซืก
แปลว่า : ดำคล้ำ สีที่ดำคล้ำเรียก สีกืกซืก. -
กึ่ง
แปลว่า : ผลัก, กลิ้ง ผลักขอนให้กลิ้งไป เรียก กึ่งขอน ซุกซอน ก็ว่า อย่างว่า เมื่อนั้นเวลาฮ้ายจำจวนภูนาถ เขาก็ปัดกึ่งก้อนคำล้านใส่เหว คึงกลมกลิ้งนำแปวน้ำภูวนาถกลั้นใจน้อยมอดมัว (สังข์).