ภาษาอีสานหมวด "ก" 1771 - 1780 จาก 1872
-
กะจ้อน
แปลว่า : สัตว์สี่เท้าคล้ายกระรอก -
กะเจา
แปลว่า : ปอชนิดหนึ่ง เป็นพืชล้มลุก -
กะซ่างมัน
แปลว่า : ช่างหัวมัน -
กะเซาเข่า
แปลว่า : ภาชนะใส่ข้าวเปลือกวางไว้บนเกวียน -
กะเซอปา
แปลว่า : ภาชนะใส่ปลาสานด้วยไม้ไผ่ -
กะเซอ
แปลว่า : ภาชนะขังปลาสานด้วยไม้ไผ่ มีงานเหมือนข้องใส่ปลา -
กะเฌอเกวียน
แปลว่า : ภาชนะใส่ข้าวเปลือกที่วางไว้บนเกวียนเทียมวัว สานด้วยไม้ไผ่ -
กะด้อกะเดี้ย
แปลว่า : มากมาย เยอะแยะ เช่น เก่งมาก เก่งกะด้อกะเดี้ย -
กะดอง
แปลว่า : ส่วนแข็งที่หุ้มหลังสัตว์ เช่น กระดองเต่า กระดองปู กระดองตะพาบ -
กะดอน
แปลว่า : ลูกบอลกระดอนขึ้น กระเด้งขึ้น