ภาษาอีสานหมวด "ก" 1791 - 1800 จาก 1872

  • กะนวน
    แปลว่า : ชนวนดินปืน ชนวนบ้องไฟ
  • กะบอง
    แปลว่า : ลำขี้ไต้สำหรับจุดไฟ
  • กะบา
    แปลว่า : นกตีเหล็กหากินกลางคืน ร้องเสียงกะบา ๆ
  • กะปอม
    แปลว่า : กิ้งก่า
  • กะป่อม
    แปลว่า : ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ สำหรับใช้ตักน้ำบ่อ
  • กะโป๋
    แปลว่า : กะลามะพร้าว
  • กะยือ
    แปลว่า : สลดจากปากคนเวลาจามหรือไอ
  • กะแยง
    แปลว่า : ผักชนิดหนึ่ง กลิ่นฉุนเป็นยาสมุนไพร
  • กะวนกะวาน
    แปลว่า : คิดไม่ออก
  • กะว่า
    แปลว่า : คิดว่า