ภาษาอีสานหมวด "ก" 1781 - 1790 จาก 1872

กะด้าง
แปลว่า : ขัดขืน แข็งกระด้าง ไม่เคารพ
กะด้าง
แปลว่า : เห็นขอนแห้ง เรียกว่า เห็ดกระด้าง
กะดิง
แปลว่า : ลูกพรวน
กะต่า
แปลว่า : ตะกร้า
กะต่าเกีย
แปลว่า : ตะกร้าใส่เกลือ
กะติบ
แปลว่า : ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่สำหรับใส่ข้าวเหนียว ถ้าใส่หมากพลูเรียกว่า กะติบหมาก
กะทง
แปลว่า : กาบกล้วยทำเป็นรูปสามเหลี่ยม
กะทอ
แปลว่า : เข่งใส่ของ
กะท่าง
แปลว่า : กิ้งก่าตัวใหญ่ ลำคอมีสีเขียว
กะเทิน
แปลว่า : ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ไม่เต็ม