ภาษาอีสานหมวด "ก" 671 - 680 จาก 1872
-
กวย
แปลว่า : กรวย ตะกร้าที่สานด้วยไม้ไผ่ตาห่างๆ เรียก กวย กะต่าห่าง ก็ว่า อย่างว่า สัจจะผู้ญิงนี้คือกวยกะต่าห่าง ถิ้มใส่น้ำไหลเข้าซู่ตา สัจจะผู้ชายนี้คือหีนหนักหมื่นถิ้มใส่น้ำจมปิ้งบ่ตีง (บ.). -
กวย
แปลว่า : ตรวย ใบกล้วยสดที่พันเข้ากันให้ทางปากกว้าง ทางก้นแหลมเรียก กวย ซวย ก็ว่า ซวยนี้ใช้เป็นเครื่องยกครูในเวลาเรียนมนต์ แต่งคายอ้อเทศน์ อ้อลำ มีขัน ๕ ขัน ๘ ซิ่นผืน แพรวา เหล้าก้อง ไข่หน่วย ซวยสี่ ขันหมากเบ็งซ้ายขวา ซวยนี่แหละภาคกลางเรียก กรวย. -
กวัก
แปลว่า : ชื่อเครื่องมือกรอด้ายกรอไหมเรียก กวัก. -
กวัก
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ขนาดนกเขา หากินตามชายห้วยชายหนอง เรียก นกกวัก. -
กวัก
แปลว่า : โบกมือ โบกหรือสะบัดมือก่อนจะจากไปเพื่อเป็นการสั่งลา หรือเรียกให้มาหา . -
กวั่ง
แปลว่า : ไกล กำหนดระยะเวลาที่ไกลเรียก กวั่ง กวั่งไกล ก็ว่า. -
กวัด
แปลว่า : ตวัด, สะบัด เช่น ลมพัดใบไม้แกว่งไปแกว่งมา เรียก กวัด กวัดแกว่ง ก็ว่า อย่างว่า ลมพานต้องใบต้องกวัดแกว่ง ง่าไม้แห้งลมต้องแฮ่งไกว (บ.). -
กว่า
แปลว่า : ยิ่ง, เกิน, มาก การเทียบปริมาณ ถ้ามากกว่าก็ว่ามากกว่า น้อยก็ว่าน้อยกว่า เทียบคุณภาพ ถ้าดีก็ว่าดีกว่า เลวก็ว่าเลวกว่า เทียบระยะทาง ใกล้ก็ว่าใกล้กว่า ไกลก็ว่าไกลกว่า . -
กวาก
แปลว่า : การเอาหนามหรือไม้ที่แหลมปักลงในดิน ชันปลายที่แหลมขึ้น เพื่อป้องกันคนหรือสัตว์จะมาลักเอาสิ่งของ เรียก กวากหนาม ขวากหนาม ก็ว่า. -
กวาก
แปลว่า : ปากกระบอกไม้ไผ่ ทำเป็นบั้งทิงใส่น้ำเวลาเดินทางไกล เรียก กวากปากบั้งทิง.