ภาษาอีสานหมวด "ก" 733 - 742 จาก 1872
-
กอดจอด
แปลว่า : ของเล็กที่กองรวมกันไว้เรียก กองกอดจอด ของใหญ่เรียก กองกูดจูด. -
ก่อด่อ
แปลว่า : อาการที่ของเล็กๆ และสั้นยื่นออกมา เรียก ก่อด่อ ถ้าของใหญ่เรียก โก่โด่. -
ก้อน
แปลว่า : คำบอกลักษณะของสิ่งของเล็กๆ ซึ่งเกาะกันเป็นก้อน เช่น ก้อนอิฐ ก้อนดิน ก้อนข้าว เรียก ก้อน. -
ก้อนเส้า
แปลว่า : ก้อนอิฐ ก้อนหิน หรือก้อนดิน ๓ ก้อน เอามาวางไว้เพื่อตั้งเตาหุงต้มเรียก ก้อนเส้า. -
กอบ
แปลว่า : มาตราตวง คือ ๒ กำ เป็น ๑ กอบ อย่างว่า เสียกอบแล้วอย่าเสียกำ เสียคำแล้วอย่าเสียเงิน (บ.). -
กอบ
แปลว่า : ตักหรือกำด้วยมือทั้ง ๒ ข้างรวมกัน เรียก กอบ. -
ก่อม
แปลว่า : ค่อม, งอ หลังงอเรียก หลังก่อม ก่อมเก๊าะ ก็ว่า ถ้างอมากเรียก หลังโก่ม โก่มโก๊ะ ก็ว่า อย่างว่า โก่มแห่งท่าน ก็จักโก่มคดยิ่งหนักหนา (เวส). -
ก้อม
แปลว่า : สั้น สากสั้นเรียก สากก้อม ไก่หางสั้นเรียก ไก่หางก้อม อายุสั้นเรียก อายุก้อม เทียนแท่งสั้นๆ เรียก เทียนก้อม หนังสือใบลานใบสั้นๆ เรียก หนังสือก้อม ถ้าสั้นมากเรียก ก๊อมก้อม ก้อมก้อม ก็ว่า. -
ก่อมก้อย
แปลว่า : อาการที่คนเตี้ยเดินช้า เรียก ย่างก่อมก้อย ย่างก้อยก้อย ก็ว่า คนสูงเดินช้าเรียก ย่างโก่มโก้ย ย่างโก้ยโก้ย ก็ว่า. -
ก่อมก้อยลอดขอน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่งเลื้อยไปตามดิน เกิดในที่ดอน รสขมทำยาได้ เรียก ก่อมก้อยลอดขอน.