ภาษาอีสานหมวด "ก" 911 - 920 จาก 1872
-
กะเทียว
แปลว่า : ถุงที่สานด้วยปอหรือป่านตาห่างๆ สำหรับใส่สิ่งของ มีกะติบและแอบเป็นต้น พายไปในเวลาไปทำไร่ไถนา หรือไปทำมาค้าขาย เรียก ถงกะเทียว อย่างว่า เมื่อนั้นหมาหมู่พร้อมเห็นฮูปพราหมณ์ชรา รุงรังถงไถ่ทอกะบั้ง สุนักขาเต้นสะยานโยงหุ้มใส่ พราหมณ์ก็ขึ้นต้มไม้ทังไห้ฮ่ำไฮ. -
กะเทือน
แปลว่า : สะเทือน, หวั่นไหว. -
กะเทือย
แปลว่า : ผู้ชายที่มีอวัยวะเพศไม่แข็งเปรียบเหมือนมะเขือเผา ใช้การงานอะไรไม่ได้ มีเมียเมียนอกใจ ทางพระศาสนาห้ามไม่ให้บวช เรียก คนกะเอย กันเทือย ก็ว่า. -
กะแทว
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง ตามกิ่งและลำต้นมีหนามงอและแข็ง เรียก ต้นกะแทว. -
กะแทะ
แปลว่า : เกวียนที่ไม่มั่นคงแข็งแรง เรียก กะแทะ เกวียนกะแทะ เกวียนระแทะ ก็ว่า. -
กะนวน
แปลว่า : ชะนวน การเอาดินปืนมาพันด้วยกระดาษหรือเศษผ้า ใช้เชือกมัดให้แน่น สำหรับจุดบั้งไฟ เรียก กะนวนบั้งไฟ อย่างว่า ไฟกะวางตามเส้นสายกะนวนมันขาด (ผาแดง). -
กะน่องกะแน่ง
แปลว่า : อาการพูดไม่ชัด มีเสียงแปร่ง เรียก เว้ากะน่องกะแน่ง กะหน้องกะแหน้ง ก็ว่า. -
กะน่องม้า
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง ใบมีลักษณะเหมือนกลีบเท้าม้า ใช้กินเป็นอาหารได้เรียก ผักกะน่องม้า. -
กะนาน
แปลว่า : ผลไม้ที่มีลูกกลม มีปุยอยู่ข้างใน เรียก กะนาน ทะนาน ก็ว่า. -
กะนูน
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง มีปีกบินได้ กินใบไม้อ่อนเป็นอาหาร ขุดรูเป็นที่อยู่เรียก แมงกะนูน แมงจี่นูน ก็ว่า อย่างว่า บาแลเยี่ยมเห็นฮูกะนูนใหญ่ (หน้าผาก).