ภาษาอีสานหมวด "จ" 151 - 160 จาก 719
-
จ้อย
แปลว่า : ไพเราะ อ่อนหวาน การร้องของนกที่ไพเราะอ่อนหวาน เรียก เสียงจ้อย อย่างว่า ลางพ่องจับกิ่งไม้มีคู่เฮียงสอง ก็มี ลางพ่องยังคอยหาผู้มาชมช้อน ซอแซต้านผายคอเอื้อมไหล่ ออระอิ่นอ้อยเสียงจ้อยม่วนดง (ฮุ่ง). -
จ้อยจ้อย
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น นางยักขิณี ร้องเรียกศิลป์ชัย เรียก วอนจ้อยจ้อย อย่างว่า ฟังยินขิณีเอิ้น ตามบาวีว่อน มันก็วอนจ้อยจ้อยเสียงน้อยแอ่ววอน (สังข์). -
จ่อยล่อย
แปลว่า : จืดจาง ไม่มีรส อาหารที่ใส่เครื่องปรุงไม่ครบ ขาดรสเค็มไปเรียก จางจ่อยล่อย คนหน้าซีด เรียก หน้าจ่อยล่อย. -
จ่อล่อ
แปลว่า : อาการที่ผลไม้ติดคอกลืนไม่ลง เรียก คาคอจ่อล่อ อย่างว่า ปิ้งตับไก่ของไทกินเอย ไทกินแล้วเสียแนวไก่ต่อ ไนหมากค้อคาคอจ่อล่อ (บ.) ถ้าของใหญ่ว่า โจ่โล่ จ่อล่อแจ่แล่ โจ่โล่เจ่เล่ ก็ว่า. -
จ่อว่อ
แปลว่า : อาการอ้าปากของเด็ก เรียก ปากจ่อว่อ จ่อว่อแจ่แว่ ผู้ใหญ่ว่า โจ่โว่ โจ่โว่เจ่เว่ ก็ว่า. -
จ้อหว้อ
แปลว่า : ช้อนตักปลา ชื่อเครื่องจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง ในจำพวกตาข่าย มีคันจับปากกว้าง ก้นแคบ ใช้ตักปลา เรียก จ้อหว้อ. -
จ๊ะ
แปลว่า : อาการหยุดทันที เรียก หยุดจ๊ะ. -
จ๊ะก๊ะ
แปลว่า : อาการนั่งถ่างขา เรียก นั่งจ๊ะก๊ะ จ่างก๊ะ ก็ว่า. -
จัก
แปลว่า : ผ่าเป็นซีกๆ เช่นผ่าไม้ไผ่เป็นซีกๆ เรียก จักตอก จักตอกหวด จักตอกกะต่า จักตอกกะบุง จักตอกคุ จักตอกลอบ จักตอกไซ. -
จัก
แปลว่า : เป็นคำช่วยกริยาบอกกาลภายหน้า แต่หนักกว่าจะ เช่น จักเข็ดขวางเรียก จักขวาง อย่างว่า หอมพลไฮ้นาคองแค้นคั่ง แก้วก่ำพร้าภายหน้าหากจักขวาง (ฮุ่ง) จักพลัดพราก จักใช้สอย ไม่ทราบว่าเป็นหรือตาย จักว่าเป็นตาย จักรวม จักตัด.