ภาษาอีสานหมวด "จ" 201 - 210 จาก 719
-
จากพาก
แปลว่า : สิ่งของที่มีสีขาวกองรวมกันอยู่เรียก กองขาวจากพาก. -
จาง
แปลว่า : จืด ไม่มีรส อาหารไม่มีรสเรียก อาหารจาง คำพูดที่พูดไปแล้วไม่เกิดประโยชน์เรียก พูดจาง อย่างว่า อย่าได้ฮ้อนกินไว้จางจืด ให้ช้าไว้เมือหน้าจิ่งเยือ (ขูลู). เถิงที่แท้เห็นฮ่างเหมือนจาง มีคำโพยสูญสมเสียดใจจงม้าง รือท่าน (ฮุ่ง). -
จ่างจ๊ะ
แปลว่า : อาการยืนถ่างขา เรียก ยืนจ่างจ๊ะ จ่างกะ ก่างจะ ก็ว่า. -
จ่างป่าง
แปลว่า : สว่าง โล่ง ท้องฟ้าที่ปราศจากเมฆหมอก มองไปทางไหนก็แจ้งสว่างเรียก แจ้งจ่างป่าง. -
จ่างฮ่าง
แปลว่า : อาการที่ใบไม้ถูกมดหรือแมลงเจาะเหลือแต่ก้านของใบ เรียก จ่างฮ่าง. -
จาด
แปลว่า : ตะเพิด ทำให้ตกใจกลัวโดยไม่ให้รู้สึกมาก่อนเรียก จาด เช่น จาดช้าง จาดม้า จาดคน จาดนก จาดหนูลงกินเข้าในนา เป็นต้น. -
จ้าด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เลื่อยไม้เสียงดังจ้าด จ้าดจ้าด ก็ว่า. -
จาน
แปลว่า : ภาชนะสำหรับใส่อาหาร มีรูปแบนเรียก จาน อย่างว่า ไฟบ่ใต้เยียวฮุ่งยามกิน เขาก็พากันเช็ดบ่วงจองจานน้ำ คันว่าเนืองนันก้องรุงรังแล้วตื่น พ่อก็ยินแสบท้องใจฮ้ายกล่าวเมีย (สังข์). -
จาน
แปลว่า : เจือด้วยน้ำ เช่น เอาข้าวสุกเจือด้วยน้ำ เรียก เข้าจานน้ำ. -
จ่านพ่าน
แปลว่า : สีของน้ำที่เรามองไปเห็นมีสีเหมือนกันว่า ขาวจ่านพ่าน หรือสิ่งของหลายสิ่งกองรวมกันเรียก กองจ่านพ่าน ถ้าเป็นกองสูงเรียก กองจุ่นพุ่น.