ภาษาอีสานหมวด "จ" 211 - 220 จาก 719
-
จ่านา
แปลว่า : ชื่อเขียดชนิดหนึ่ง เขียดชนิดอื่นหนีไป แต่เขียดชนิดนี้ไม่หนี ร้องเฝ้านา เขาจึงตั้งชื่อมันว่า เขียดจ่านา คือมันเป็นหัวหน้าเฝ้านา. -
จาบ
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่กว่านกจิบ เรียก นกจาบ อย่างว่า ฝูงนั้นกะทาทองไท้ยูงขัวเขาค่อ จิบจาบจ้อยคณาขุ้มขาบเขียน (สังข์). -
จาบพาบ
แปลว่า : การหมอบหรือนอนคว่ำหน้าเอาอกติดกับพื้น เรียก นอนหมูบจาบพาบ นอนหมอบจาบพาบ ก็ว่า. -
จาม
แปลว่า : ชื่อชนชาติแขกเผ่าหนึ่ง อยู่ตอนใต้ของลาวและญวณ เรียก จาม อย่างว่า อันหนึ่งเฮียกชื่อแสงจวงหุ้ม ตาแมนมัวมืด ปางปู่เจ้ายาดย้ายเมืองม้างพ่างจาม (ฮุ่ง). -
จาม
แปลว่า : ฟันอย่างแรง เช่น เอามีดหรือขวานฟันที่ใดที่หนึ่งอย่างแรง เรียก เอามีดจาม ขวานจาม. -
จ้าม
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่นผู้ใหญ่ย่างเท้าไปในน้ำเสียงดังจ้าม จ้ามจ้าม ต้ามต้าม ก็ว่า. -
จามร
แปลว่า : เครื่องสูงชนิดหนึ่ง สำหรับประดับกระบวนพระราชยานเรียก จามร จำมร ก็ว่า อย่างว่า เมี้ยนสั่งข้อแขกล่าวแองคอน มันก็มีนานเลยเลิกมวนเมือห้อง สาวสนมเปลื้องจำมรไกวแกว่ง เห็นเพศย้องดูฮ้ายฮูปเสลา (ฮุ่ง). -
จามรี
แปลว่า : ชื่อเนื้อทรายชนิดหนึ่ง มีขนละเอียด หางยาวเป็นพู่เป็นสัตว์บดเอื้องอยู่ในจำพวกกระบือ อย่างว่า ค่างค่างช้างซัดแทบเฮียงเกย พระก็ทรงพลายคำย่างแยงเมือหน้า ฝูงคนใกล้จามรีกวัดแกว่ง ถอดฮ่มกั้งบาท้าวมืดไป (ฮุ่ง). -
จ้าย
แปลว่า : ชาย แถว แนว เขต ชายแดนเรียก จ้าย อย่างว่า พี่กะเลาะเลียบจ้ายก้ำฝ่ายเมืองโขง อัตตะปือเชียงแตงถิ่นลาวกาวใต้ มีแต่ภูเขาขั้นผาชันต้นช่องดงบริเวณค้องน้องมองฟ้าบ่เห็น (กลอน). -
จ้าย
แปลว่า : ยืนเอามือค้ำสะเอว เรียก ยืนค้ำจ้าย นั่งเอามือเท้าพื้น เรียก นั่งค้ำจ้าย เอาไม้ค้ำต้นไม้เรียก ไม้ค้ำจ้าย.