ภาษาอีสานหมวด "จ" 301 - 310 จาก 719
-
จืด
แปลว่า : หมดรส ไม่ฉุน ไม่อุดม เช่น แกงที่หมดรส เรียก แกงจืด ยาสูบที่ไม่ฉุนเรียก ยาจืด ดินที่ไม่มีปุ๋ยเรียก ดินจืด บิดผ้าให้หมดน้ำ เรียก ปั้นผ้าจืด. -
จืดพืด
แปลว่า : ข้าวกล้าที่อุดมสมบูรณ์ด้วยน้ำและปุ๋ยขึ้นงาม เรียก จืดพืด. -
จืดลืด
แปลว่า : หน้าใหญ่และแหลมเรียก จืดลืด. -
จืน
แปลว่า : เจียว ทอด การเคี่ยวเอาน้ำมันจากมะพร้าว หรือเนื้อหมู เรียก จืนน้ำมัน อย่างว่า ท่อว่ากินดายดิบบ่เจียวจืนต้ม อักโขล้นอลัชชีชาติต่าง โดยดั่งเรื่องลือไว้มากมูล (สังข์). -
จื้น
แปลว่า : เปียก ชุ่ม ชื้น คนตาเปียกเรียก คนตาจื้น อย่างว่า ตาชุ่มย้อมแย้มแย่งฮิมแดง ยามเมิลเมียงหมี่ตอมฮิมจื้น (สังข์). -
จื่อ
แปลว่า : จำ,เข็ด จำ จำไว้ในใจเรียก จื่อ อย่างว่า คำหลักไว้โดยเดิมคดีโลก มิคาว่าอาวบ่ฮู้ฮมแจ้งจื่อลาง นั้นรือ (สังข์). -
จื่อวื่อ
แปลว่า : รูขนาดใหญ่เรียก ฮูจื่อวื่อ รูขนาดเล็กเรียก ฮูจี่วี่. -
จุ
แปลว่า : ถึง จด เช่นหัวถึงขื่อ เรียก หัวจุขื่อ มือถึงน้ำเรียก มือจุน้ำ. -
จุ
แปลว่า : ผลักเข้าไป เช่น เอาดุ้นฟืนผลักเข้าไฟเรียก เอาด้นฟืนจุไฟ. -
จุก
แปลว่า : ผมที่ขมวดตรงขม่อม เรียก ผมจุก สิ่งของที่มัดรวมกันไว้เป็นมัดๆ เรียก จุก เช่น จุกผักบั่ว จุกผักเทียม จุกผักกาด.