ภาษาอีสานหมวด "ซ" 171 - 180 จาก 497
-
ซัว
แปลว่า : ชื่อโรคกลากชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นเม็ดสากๆ ไปทั่วกาย เรียก กลากซัว. -
ซั้ว
แปลว่า : ชื่ออาหารผสมชนิดหนึ่ง โดยมากเป็นแกง เช่น เอาเนื้อเอาปลากบมาผสมกันเข้า เรียก แกงซั้ว อย่างว่า วันลุนเช้าชิเอามาปิ้งจี่ลาบแลซั้วแกงส้มใส่งาย (สังข์). -
ซัวะ
แปลว่า : สับ เช่น เอาเสียมสับหน่อไม้ เรียก ซัวะหน่อไม้ เอาเสียมสับขุมขี้ยาง เรียก ซัวะขุมขี้ยาง. -
ซา
แปลว่า : เอาใจใส่ ถือเป็นสำคัญ อย่างว่า อย่าซาคนง่าว อย่ากล่าวติเตียนท่านลับหลัง อย่าซาผัวเมีย อย่าเปียไปก่อน ฯ อย่าซายังเด็ก อย่าขบเหล็กขบทอง ฯ อย่าด่าหมูซา อย่าด่าหมาเสียด (เสียวสวาสดิ์). -
ซา
แปลว่า : สาก หินสากเรียก หินซา อย่าว่า แนวเหล็กกล้ามันถืกหินซา (ภาษิต) สิ่งที่หนักไม่เท่ากัน หาบซากันไม่ได้ อย่างว่า หาบซ้างซาแมว (ภาษิต). -
ซ่า
แปลว่า : เลื่องลือ ปรากฏ กระฉ่อน อย่างว่า ลือซ่าเท้าทังทีปเขาขาม พันเมืองมาซ่อยทองทังค้าย (สังข์) บัดนี้อาฮมฮ้อนฮุนแฮงหิวโหด นักแล้ว ไทซ่าใต้ลุ่มฟ้าทังโลกลือหลาน (ฮุ่ง). -
ซาก
แปลว่า : ร่างคนตายเรียก ซาก ซากศพ ขอนช้า ก็ว่า อย่างว่า นางนั่งให้ขอนช้าซากผัว (ฮุ่ง). -
ซาก
แปลว่า : บังเอิญ คนทุกข์บังเอิญได้เรียก ซากได้ คนไม่มีบังเอิญมีเรียก ซากมี คนไม่ดีบังเอิญดีเรียก ซากดี อย่างว่า ทุกข์ซากมี กินกีซากพ้อ พ้อว้อซากเห็น (ภาษิต). -
ซาก
แปลว่า : ตื่น ตกใจ เช่น คนทุกข์ถูกล๊อตเตอรีรางวัลที่ 1 ดีใจจนช็อกตาย เพราะตื่นตกใจเกินไป. -
ซ้าคราม
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง ใบคล้ายใบคราม แต่เอาแช่ย้อมผ้าเหมือนต้นครามไม่ได้ เรียก ต้นซ้าคราม.