ภาษาอีสานหมวด "ซ" 271 - 280 จาก 497
-
เซิ้ง
แปลว่า : ร่ายรำกาพย์กลอน เรียก เซิ้ง เช่น เซิ้งบุญบั้งไฟ เซิ้งแม่นางด้ง เซิ้งแม่นางข้อง เวิ้งแม่นางแมว. -
เซิ่น
แปลว่า : บินร่อน นกที่บินร่อนเรียก นกบินเซิ่น อย่างว่า แหลวหลวงเค้าหัวแดงเดียระดาษ ซูดเซิ่นได้งูน้อยฮ่อนบน (สังข์). -
เซิ้ม
แปลว่า : ฝานหน่อไม้ให้เป็นแผ่นบางๆ เพื่อต้มกินกับแจ่ว เรียก เซิ้มหน่อไม้ เจิ้ม ก็ว่า. -
เซีย
แปลว่า : ระเบียง เฉลียง ระเบียงเรือน เรียก เซียเฮือน ซดเฮือน ก็ว่า. -
เซีย
แปลว่า : กรรไกร มีดกรรไกรเรียก มีดเซีย มีดตัดผม ก็ว่า. -
เซีย
แปลว่า : สั่นสะเทือน เช่น เสียงฟ้าร้องลั่นสะเทือนเรียก เสียงเซีย. -
เซีย
แปลว่า : มึน ชา เช่น คนเป็นโรคเหน็บชา มึนชาไม่รู้สึกตัว เรียก โรคเซีย. -
เซี่ยน
แปลว่า : กลึง กลึงไม้เรียก เซี่ยนไม้ กลึงเหล็ก เรียก เซี่ยนเหล็ก ของที่มีลักษณะกลมเหมือนกลึงเรียก ปานเซี่ยน อย่างว่า แขนกลมส้วยเอวกลมปานเสี่ยน นมตุ่มตั้งเต็มเต้าเซี่ยนงาม (กา). -
เซื่อง
แปลว่า : ซุกซ่อน เรียก เซื่อง ปกปิด กำบัง เรียก เซื่อง อย่างว่า น้องอย่าซักเงื่อนหน้าอมเว้าเซื่องความ (กา) ซุกเว่องไว้มีฮู้เลสกล (กา). -
เซื่อน
แปลว่า : เลื่อน เคลื่อน เช่น เคลื่อนหาที่ เรียก เซื่อนหาหม้อง.