ภาษาอีสานหมวด "ซ" 321 - 330 จาก 497
-
โซม
แปลว่า : พยุง ประคอง อย่างว่า พระฮ่ำแล้วโซมน้อยออกแพ (กา). -
โซม
แปลว่า : กอด อุ้ม กอดหรืออุ้มเรียก โซม อย่างว่า นางก็โซมเอาหลานใส่เพลาแพงล้ำ ลำลำนิ้วทวยคีงโลมลูบ จิตหล่าหล้มคนิงฮ้อนฮอดลุง (สังข์). -
โซมโซ่
แปลว่า : คนที่มีลักษณะหดห่อไม่ผึ่งผาย เรียก โซมโซ่ อย่างว่า เมื่อนั้นกุมภัณฑ์ต้านโลมนางในอาสน์ โซมโซ่เถ้าถนอมแก้วกล่อมขวัญ (สังข์) -
โซะ
แปลว่า : คร่ำคร่า คนแก่คร่ำคร่า ไปมาไม่สะดวกเรียก คนโซะ. -
ไซ
แปลว่า : - เครื่องสานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่งเรียก ไซ - ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง ใบยาวแหลมคมเรียก หญ้าไซ. - เสกเป่าด้วยมนต์ เช่น วัวควายเป็นบาดแผล เสกมนต์เป่า เรียก ไซบาดแผล. - คลั่ง บ้าเลือด เช่น วัวควายถูกตี เลือดมันคลั่ง มันจะขวิดเรา เรียก งัวควายไซ. -
ไซ้
แปลว่า : กิริยาที่สัตว์จำพวกนกกินเม้ดบัว มันจะเอาปากจิกกิน เรียก ไซ้. -
ซุมห่า
แปลว่า : พวกห่า (ใช้ด่ากลุ่มคน) -
ซุมใด๋
แปลว่า : พวกไหน (เรียกกลุ่มคน) -
ซุมหนิ
แปลว่า : พวกนี้ (เรียกกลุ่มคน) -
เซาเมื่อย
แปลว่า : พักเหนื่อย