ภาษาอีสานหมวด "ท" 221 - 230 จาก 449
-
ทุ่ย
แปลว่า : กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่ง เรียก เหม็นทุ่ย ทุ่ย เหม็นตุ่ยตุ่ย ก็ว่า. -
ทุลัง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ผลมีหนาม เนื้อในเป็นพูๆ เมื่อสุกมีกลิ่นหอม มีรสอร่อย เรียก ต้นทุลัง ทุเรียน ถั่วเลียน ก็ว่า อย่างว่า ทุลังเลียนหมากขนุนขนังแป้น (สังข์). -
ทูต
แปลว่า : ผู้นำเอาเรื่องของฝ่ายหนึ่งไปแจ้งแก่อีกฝ่ายหนึ่ง เรียก ทูต ถ้าเป็นของพระราชาเรียก ราชทูต อย่างว่า อันแต่สามพระยาใช้ทูตาดั้นฮอด (กา). -
ทูน
แปลว่า : ประนมมือ ประนมมือไหว้เรียก ทูนมือ อย่างว่า ค้อมว่าอินทร์สั่งแล้วลาเลิกทูนมือ (กา). -
ทูบมอง
แปลว่า : หลังคาครกกระเดื่องเรียก ทูบมอง เทิบมอง ก็ว่า. -
ทูล
แปลว่า : บอก กล่าว บอกกล่าวเรื่องราวแก่เจ้านาย เรียก ทูล อย่างว่า หมอกล่าวแล้วทูลทอดเทโว (สังข์). -
เท
แปลว่า : ทำลาย อย่างว่า ก็จิ่งนองพลคุมแผ่นดินเทม้าง (กา) พันโตเต็งโคบชิงเทม้าง (กา). -
เท
แปลว่า : ทิ้ง ทิ้งเรียก เท ถอก ก็ว่า อย่างว่า กองดอกไม้เทถอกเพียงภู แสนคนจักอยู่ในบ่มีฮู้ (สังข์). -
เท้ง
แปลว่า : ทุบ ตี ทุบอย่างแรงเรียก เท้ง อย่างว่า แต่นั้นซึ่มเคียดฟู้กำเท้งฟาดหมอน (ฮุ่ง) มือกำเท้งฮวายมนต์ปุนเป่า (กา). -
เท้ง
แปลว่า : ฝนตกหนักเรียก ฝนเท้ง อย่างว่า คือดั่งฝนห่าแก้วเทเท้งเร่งลง (กา) เป็นดั่งชลธาเท้งเฮาจรผจญแดด (สังข์).