ภาษาอีสานหมวด "ท" 211 - 220 จาก 449
-
ทุม
แปลว่า : หมู่ไม้ หมู่ไม้เรียก ทุม ทุมา ก็ว่า อย่างว่า ทุมาจากไม้ต้นหลัง ทุมังสู่ไม้ต้นหน้า ฮ้องเคี่ยนง่าดากัน (เวส). -
ทุ่ม
แปลว่า : เนืองนอง น้ำตาหลั่งไหลเพราะจะได้พลัดพรากจากกัน อย่างว่า นัยเนตรน้ำนองทุ่มทังสอง เทื่อนี้ลูกจักไกลกูพลัดพรากไปวันนี้ แลนอ (สังข์). -
ทุ่ม
แปลว่า : เต็ม ล้น อย่างว่า คนตายล้นกองกันดาไขว่ เลือดทุ่มล้นนากว้างพร่ำแดง (ฮุ่ง) เศิกทุ่มล้นเมืองบ้านขุ่นมัว (กา). -
ทุ่ม
แปลว่า : ท่วม อย่างว่า ปากเป่าน้ำนองน้าทุ่มเสมร (กา). -
ทุ่ม
แปลว่า : ตีกลองน้ำ อย่างว่า นางพ่องทวายทุ่มน้ำดังก้องดั่งกลอง (กา). -
ทุ่ม
แปลว่า : บุกรุก อย่างว่า ผู้ผ่านท้าวทวนฮีบฮับขาน วันมาลุงออกเฮาฮนฮ้อน ฮู้รือยังเบ่ามีคำไข้การไดโพยพยาธิ์ เถิงนั้น เท่าว่าเศิกทุ่มข้อนเชียงล้านล่วงมัว (ฮุ่ง). -
ทุ่ม
แปลว่า : พัด อย่างว่า บัดนี้น้ำทุ่มท้าวเมือปล่องแปวสมุทร (สังข์). -
ทุมผลา
แปลว่า : ผลไม้ อย่างว่า เป็นแต่ทุมผลารส เครื่องกินหวานส้ม (กา). -
ทุมพร
แปลว่า : หมอก เมฆ หมอกหรือเมฆ เรียก ทุมพร อย่างว่า ทุมพรเหมือยมืดมุงเมือฟ้า (สังข์). -
ทุมมะลา
แปลว่า : หมอก อย่างว่า ทุมมะลารดฮ่วงฮวายเหลือต้น (กา).