ภาษาอีสานหมวด "ผ" 21 - 30 จาก 422
-
ผกา
แปลว่า : ดอกไม้ (ข.) อย่างว่า เป็นผกาแก้วดวงหอมถวายบาท (กา) ฮามเฮียงฮสทอดทูลผกาแก้ว (สังข์). -
ผกาย
แปลว่า : ดาว ดาวผกาย ดาวประกาย ก็ว่า อย่างว่า ดาวผกายกลั้วพระจันทร์ใสแสนโยชน์ เทิงพุ้น (สุด). -
ผง
แปลว่า : สิ่งละเอียด เศษหยากเยื่อเรียก ผง อย่างว่า เขาคว่างพร้อมทุกที่ลาลง นำพลอยเจียระจากเมืองยามเช้า ดินผงกลั้วตีนพลายเทิงท่ง พุ้นเยอ คอนนั่งเท้าเทิงช้างบุ่งเบิล (ฮุ่ง). -
ผง
แปลว่า : เพิ่ง กำลัง ชายหญิงที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มสาว เรียก ผง อย่างว่า ตะเกิงหน้านงพราวผงใหญ่ งามเลิศล้ำลือเท้าหมื่นเมือง (สังข์). -
ผ้ง
แปลว่า : ขาวผ่อง เรียก ผ้ง อย่างว่า นางก็ฝันขี่ช้างขาวผ้งผ่องใส (สังข์). -
ผ้ง
แปลว่า : ตลบ อบอวน เสียงเล่าลือตลบไปเรียก ผ้ง อย่างว่า ฮสแผ่ผ้งตลบฮอดแดนใด (สังข์). -
ผ้ง
แปลว่า : ส่องสว่าง อย่างว่า อันหนึ่งสุริโยผ้งเพ็งแสงใสส่อง ใผห่อนกั้งด้วยด้งกระเบียนให้ฮ่อสี ได้นั้น (สังข์). -
ผจญ
แปลว่า : ต่อสู้ ผจญ แผลงเป็นประจัญ ก็มี อย่างว่า อันนี้ฮอยที่พงศาเชื่อธรงฤทธีดั้นฮอด อีหลีแล้ว พี่หากฮู้ฮ่างข้อนางต้านตั้งแต่หลัง ว่าจักมาผจญแพ้เอาอวนคืนคิบ เมื่อนั้นนางกลาวชั้นตำขึ้นต่อผัว (สังข์). -
ผญา
แปลว่า : ปัญญา ปรัชญา ความฉลาด คำภาษิตที่มีความหมายลึกซึ้ง เรียก ผญา อย่างว่า เงินเต็มพาบ่ท่อผญาเต็มปูม (ภาษิต) ยามหลานเข้ามาเถิงถามข่าววันนั้น ลอนบ่มีผู้เพี้ยยงผญาแจ้งใตร่ตรอง นั้นรือ (สังข์) แต่นั้นศรีเฉลียวเนื้อหอหงษ์ต้านตอบ บ่กว่าผู้ผญาเล้มช่างตรอง (ฮุ่ง). -
ผทม
แปลว่า : นอน เจ้านายนอนเรียก ผทม บรรทม ประทม ก็ว่า อย่างว่า ใผผู้มาแอบอุ้มเอาอ่อนเฮียงผทม (กา).