ภาษาอีสานหมวด "ผ" 51 - 60 จาก 422
-
ผ่อทาง
แปลว่า : รอทาง อย่างว่า ปานนี้นักสนมเหง้าหลายคนคองข่าว ฮู้ว่ามาอยู่ต้อนแทนหน้าผ่อทาง แล้วอา (สังข์). -
ผอม
แปลว่า : ซูบ ไม่อ้วน คนมีรูปร่างซูบ เรียก ผอม จ่อย ก็ว่า อย่างว่า องค์ผอมเพี้ยงตองตายเหลืองหล่า (สังข์) ดูดั่งผิวผอมเข้าผางพีพอเน่ง คอนเล่าต้านใยถ้อยซว่าหัว (ฮุ่ง). -
ผอม
แปลว่า : ไกล ระยะทางไกลเรียก ผอม อย่างว่า เจ้าจักไปผาบด้าวแดนแย้โยชน์ผอม (ฮุ่ง) เมิลมุ่งชั้นมัวไม้มืดผอม (ฮุ่ง). -
ผอมผ่อ
แปลว่า : ไกลสุด ไกลลิบลับ เรียก ผอมผ่อ อย่างว่า คอยเห็นก้ำลังกาผอมผ่อ (หน้าผาก). -
ผ่อย
แปลว่า : หักง่าย แตกง่าย สิ่งที่หักง่าย แตกง่ายเรียก ผ่อย เช่น หมากเขือเปราะ เรียก หมากเขือผ่อย เสียงไพเราะ เรียก เสียงผ่อย. -
ผ่อย
แปลว่า : ว่าง่าย สอนง่าย คนว่านอนสอนง่าย เรียก คนผ่อย. -
ผอวน
แปลว่า : น้องสาว เพี้ยนมาจากคำว่า โผอน ใช้เป็นคำพูดแทนตัวเรา หรือแทนคนที่เราพูดถึง จะเป็นพี่หรือน้อง ชายหรือหญิงก็ได้ อย่างว่า ฝันว่าไฟลามไหม้ขอนไฮแคมขอนดอก ขอนพอกบ่ไหม้ไปไหม้แก่นคะยูง ย้านแต่ทางผอวนพุ้นมีสองเสียจาก เฮียมพุ้น (กลอน) คำนี้ใช้ พอวน พระอวน ก็มี (ข.). -
ผ่อเห็น
แปลว่า : มองดู อย่างว่า ผ่อเห็นมุณเทียรท้าวธรงเมืองแก้วกู่วันวู่ต้องแสงเหลื้อมหลั่งสี (สังข์). -
ผะคม
แปลว่า : ไหว้ แผลงมาจากบังคม. -
ผะดุง
แปลว่า : ค้ำจุน อุดหนุน ช่วยเหลือ.