ภาษาอีสานหมวด "ผ" 71 - 80 จาก 422
-
ผัก
แปลว่า : ชื่อพืชต่างๆ ที่ใช้กินเป็นอาหารได้และทำยาได้ เช่น ผักตบ ผักกาด ผักบุ้ง ผักบั่ว อย่างว่า บ่กินผักบ่มีเหยื่อท้อง บ่เอาพี่น้องเสียหน่อเสียแนว (ภาษิต). -
ผัด
แปลว่า : ขัด การขัดถ้วยโถโอจาน เป็นต้น ให้เกลี้ยง เรียก ผัด อย่างว่า แก้วบ่ผัดสามปีเป็นแฮ่ พี่น้องบ่แว่สามปีเป็นเพิ่น (ภาษิต). -
ผัด
แปลว่า : ขอเลื่อนเวลา เช่น เป็นหนี้กำหนดจะชำระในภายในเดือนสองเดือน แต่มีความจำเป็นจึงจำต้องเลื่อนเวลาชำระหนี้ไปใหม่ เรียก ผัดหนี้ ผัดสิน ผัดวันผัดยาม. -
ผัด
แปลว่า : เริ่มมี เริ่มเป็น อย่างว่า ผัดแต่เป็นมันอีอ้อนใผกะซอนเสียมใส่ พอเป็นมันอี่มู้ใผกะหิ้วกะต่ากลาย (กลอน). -
ผัน
แปลว่า : ชื่อบัวชนิดหนึ่ง เรียก บัวผัน คู่กับ บัวเผื่อน. -
ผัน
แปลว่า : ขี่ม้าเรียก ผันลวา อย่างว่า เมื่อนั้นแถนด่วนใช้ลมล่วงไปดู ผันลวาคืนคอบเฮียมแหนถ้อย (ฮุ่ง) เดินไปเรียก ผันผาย เหาะไป กระโดดไปเรียก ผันผยอง ไปมาอย่างรวดเร็วเรียก ผันผาด อย่างว่า ผันผาดเต้นทยานล้ำล่วงไป (สังข์). -
ผัน
แปลว่า : พับ หมุน จับ หมุนนิ้วเรียก ผันนิ้ว อย่างว่า แต่นั้นท้าวข่ำผ้าผันนิ้วกล่าวพลี (ฮุ่ง) จับนมเรียก ผันนม อย่างว่า มือซอนเสื้อผันนมน้าวจูบ (ฮุ่ง). -
ผัน
แปลว่า : มาบ ที่ลุ่มกว้างใหญ่เรียก ผัน. -
ผั่น
แปลว่า : แปลง แห่ง นาหนึ่งแปลงเรียก นาหนึ่งผั่น นาหนึ่งแห่งเรียก นาหนึ่งผั่น. -
ผั้น
แปลว่า : แต่ หาก ผัด ก็ว่า อย่างว่า บ่อยากหนีไกลข้างความดีผั้นดึงจ่อง บ่อยากพรากพี่น้องความฮู้ผั้นจ่องไป (กลอน).