ภาษาอีสานหมวด "ผ" 91 - 100 จาก 422
-
ผาก
แปลว่า : หน้าผาก ส่วนของหน้าเหนือคิ้วขึ้นไปเรียก หน้าผาก อย่างว่า หน้าผากไกลกะด้นคราวมื้อกูกบ่เห็น (หน้าผาก). -
ผากฏ
แปลว่า : ปรากฏ เห็นชัด มีชื่อเสียง อย่างว่า ใต้ลุ่มฟ้าคนเปรียบปีนยศ คลองเผาพอฮุ่งเจืองเจียมแจ้ง ผากฏเค้าเถิงไกลกลอยต่าง เป็นดั่งไม้เมื่อแล้งเดือนห้าหอดฝน (ฮุ่ง). -
ผากผาก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงกุ้งหรือปลาเต้นเวลาลมพัดหรือตื่นคน ดังผากผาก พากพาก ก็ว่า. -
ผาง
แปลว่า : มะปราง ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งมีลูกกลม เวลาสุกสีเหลือง รสส้มก็มี หวานก็มี อย่างว่า เหลือหลายล้นผูผางมี้ม่วง (สังข์). -
ผาง
แปลว่า : เครื่องชั่งน้ำหนักขนาดเล็ก เรียก ชิงผาง อย่างว่า เขาจิ่งยอผางทองถ่ายยอยมาตั้ง (ฮุ่ง). -
ผ่างผ่าง
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงตีผ่างฮาดดังผ่างผ่าง. -
ผางยอย
แปลว่า : สร้อยระย้าเรียก ต้นผางยอย คล้ายต้นหางนกยูง แต่ดอกเป็นฝอย. -
ผางหน่าย
แปลว่า : น่าเกลียด น่าเบื่อหน่าย. -
ผางใหญ่
แปลว่า : ต้นหางนกยูง. -
ผ่างฮาด
แปลว่า : ทองเหลืองหล่อคล้ายฆ้องแต่ไม่มีปุ่มสำหรับตี ใช้ตีประกอบเวลาเล่นเถิดเทิง ในเวลาฟ้อนบุญบั้งไฟ.