ภาษาอีสานหมวด "พ" 181 - 190 จาก 663
-
พลุ
แปลว่า : ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง บรรจุดินปืนในกระบอกไม้ไผ่หรือเหล็ก เวลาจุดมีเสียงดังคล้ายเสียงปืน เรียก หมากไฟพลุ. -
พลุ่ง
แปลว่า : อาการที่พระจันทร์พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า อย่างว่า ผ่อเห็นเดือนด่วนแจ้งพ้นพลุ่งเขาเขียว พุ้นเยอ ฉายาเฮียงฮ่มดอยดาวซ้าย เหนหอนฮ้องแกวแกวกอระวีก พรายป่าเปล้ายูงผู้ส่งเสียง (สังข์). -
พลุ่งพลุ่ง
แปลว่า : ประนมมือพร้อมกัน อย่างว่า เมื่อนั้นพุ่งพุ่งพร้อมทุกที่เฮียงกร ดากันทูลเทโวกล่าวกลอนการใช้ นำคดีข้อขุนคอนคนขนาด ขึ้นขาบเจ้าจอมไท้พระยอดเมือง (สังข์). -
พลู
แปลว่า : ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้ใบเคี้ยวกับหมาก มี 2 ชนิด ชนิดมีรสไม่เผ็ด เรียก พลูดี เกิดตามบ้านคนเอามาปลูก ชนิดรสเผ็ดเกิดตามป่า เรียก พลูกะต่อย พลูขี้ไก่ ก็ว่า. -
พวก
แปลว่า : หมู่ กอง หมู่กองเรียก พวก เช่น พวกพี่ พวกน้อง พวกมู่พวกสหาย อย่างว่า อย่าชะกงหลายถ้อนคานงงไม้ฮวก บ่มีพวกหมู่นี้ใผชิโก้ยขึ้นนั่งชาน (กลอน). -
พวง
แปลว่า : ช่อ กลุ่ม ช่อดอกไม้ เรียก พวงดอกไม้ อย่างว่า ฝูงบ่าวย้องพวงเพธมาลา ตาไซซอนเสียดสาวสงวนชู้ จอมเมืองเจ้าใจจมฮักไพร่ สนุกอยู่หลิ้นไพรกว้างม่วนระงม (สังข์). -
พวงพี่
แปลว่า : ดอกไม้ชนิดหนึ่ง มีกลิ่นหอม เรียก ดวกพวงพี่ อย่างว่า ดำดวนดั้วสารภีพวงพี่ หอมห่วงเฮ้าไพรกว้างด่านหลวง (กาไก) โยทิกาพร้อมสารภีพวงพี่ หอมอูดเอ้าดงกว้างป่าหลวง (สังข์). -
พวงมาลัย
แปลว่า : ดอกไม้ที่ร้อยเป็นพวง เรียก พวงมาลัย เครื่องสำหรับจับถือท้ายเรียก พวงมาลัย เช่น พวงมาลัยรถ พวงมาลัยเรือ. -
พสก
แปลว่า : ชาวเมือง พลเมือง (ป. วสก). -
พสุ
แปลว่า : ทรัพย์ สมบัติ (ป.ส. วสุ).