ภาษาอีสานหมวด "พ" 31 - 40 จาก 663
-
พจน์
แปลว่า : คำพูด ถ้อยคำ (ป. วจน). -
พจนา
แปลว่า : การเปล่งวาจา การพูด คำพูด (ป.). -
พจนานุกรม
แปลว่า : หนังสือสำหรับค้นความหมายของคำที่เรียงตามลำดับตามอักษร ลำดับคำพูด ลำดับถ้อยคำ. -
พจนารถ
แปลว่า : เนื้อความของคำพูด (ส.). -
พญา
แปลว่า : โบราณหมายเอาพระเจ้าแผ่นดินผู้เป็นใหญ่ ผู้เป็นหัวหน้า เช่น พญาเวสสันดร พญาศรีสญชัย สัตว์ที่เป็นใหญ่ เรียก พญา เช่น พญาครุฑ พระยานาค. -
พเญีย
แปลว่า : ท้าวพระยา เรียก พเญีย อย่างว่า องค์พเญียน้อมแถลงนางในอาสน์ (สังข์). -
พเญีย
แปลว่า : นางพญา นางพระยา เรียก พเญีย อย่างว่า ท่อไปมีเผ่าเชื้อพเญียยอดเทวี เป็นพระยาโทนอยู่เนานอนแล้ง อันว่า สมบัติล้นกองมณีนับโกฏิ พิชสล้างล้วนรือไฮ้ห่างแคลน (สังข์). -
พธู
แปลว่า : เจ้าสาว เมีย ผู้หญิง (ป.ส. วธู). -
พน
แปลว่า : ป่า พง ดง (ป.ส. วน). -
พ่น
แปลว่า : เป่าน้ำเรียก พ่นน้ำ ประพรมน้ำ เรียก พ่นน้ำ อย่างว่า แต่นั้นความตื่นท้วงเท้าทั่วนครหลวง เอากันพรมพ่นธราลงต้อง ลางเล่ายังหิวไห้อาทรทังฟั่ง น้ำแผ่ต้องตนเจ้าจิ่งคืน (สังข์).