ภาษาอีสานหมวด "พ" 321 - 330 จาก 663

  • พืนลืน
    แปลว่า : ตาที่ปลิ้นออกมาเห็นสีแดงมาก เรียก แดงพืนลืน.
  • พือ
    แปลว่า : คลี่ผ้าเรียก พือผ้า อย่างว่า พือผืนแพงแจกปุนปันน้อง (สังข์) ว่าชิพือแผ่นผ้ามาตุ้มห่อฮิง (โส) นางก็ประสงค์เถิงท้าวชลธีเลยหลั่ง พือแผ่นผ้าเถิงแก้วโท่มตา (ฮุ่ง).
  • พุ
    แปลว่า : ไม่ไผ่หรือไม้ซางเจาะรูเป่าลูกดอกสำหรับยิงนก หนู หรือกะปอม เรียก พุ.
  • พุ
    แปลว่า : น้ำที่พุขึ้นมาจากพื้นดินเรียก น้ำพุ.
  • พุ
    แปลว่า : โรคผิวหนังเป็นเม็ดผุดจึ้นตามตัวพองใส แตกเป็นน้ำเหลือง น้ำหนอง หรือน้ำเลือดออกมา เรียก โรคพุพอง.
  • พุก
    แปลว่า : ชื่อหนูชนิดหนึ่ง ตัวโตกว่าหนูท้องขาว อาศัยอยู่ตามทุ่งนาเรียก หนูพุก.
  • พุง
    แปลว่า : ท้อง ท้องเรียก พุง พุงพะวาย ก็ว่า อย่างว่า ง้าวผ่าท้องสาวไส้โพ่นพุง (เวส) บางพ่องคอขาดส้วยสังข์ชาดพุงเพ ก็มี ฝูงยังเขาหลั่งมาตีต้อง ทมทมก้องลมนองฟ้าฮ่วน มารมืดกุ้มกันเข้าหมื่นแถว (สังข์).
  • พุง
    แปลว่า : อ้อยตะเภาเรียก อ้อยพุง อ้อยพุงนี้ลำใหญ่กว่า สีเทา.
  • พุ่ง
    แปลว่า : โผล่ขึ้น ปรากฏ อย่างว่า แม้งหนึ่งวันพุ่งพ้นเขาขอบพระคันธร พุ้นเยอ (สังข์).
  • พุงดอ
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีหนามตามข้อ เรียก ต้นพุงดอ.