ภาษาอีสานหมวด "พ" 331 - 340 จาก 663

  • พุ่งพุ่ง
    แปลว่า : พุ่ง พวยพุ่ง แสงที่ไหลออกเป็นลำ อย่างว่า พุ่งพุ่งเหลื้อมไหลหลั่งหลายสี (สังข์).
  • พุด
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง มีดอกสีขาวกลิ่นหอม ชนิดเกิดในบ้านเรียก พุดบ้าน เกิดในป่าเรียก พุดป่า.
  • พุ้น
    แปลว่า : อยู่โน้นเรียกอยู่พุ้น อย่างว่า แนมหายฮ้อนยาเยียวย้านห่าง น้องพี่พุ้นปุนใกล้เหนี่ยวแขน (สังข์).
  • พุบ
    แปลว่า : ฟุบ ล้มลงหรือยอบลงเรียก พุบ.
  • พุม
    แปลว่า : บ่นพึมพำ เรียก จ่มพุม.
  • พุมพุม
    แปลว่า : พึมพำ เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงจ่มพุมพุม อย่างว่า ลางเถ้าพุมพุมป้อยกลางคืนแต่ก่อนไก่ เอาแต่ความขี้ฮ้ายมาให้ลูกหลาน (กาพย์ปู่) พุมพุมต้านกรรมนอมันบาป จริงรือ เทื่อนี้เสียท่อนท้าวนครไท้แห่งภู แลนอ (สังข์).
  • พู
    แปลว่า : ถั่วพู ชื่อถั่วชนิดหนึ่ง ฝักเป็นเหลี่ยมเรียก หมากถั่วพู.
  • เพ
    แปลว่า : แตก หัก ชำรุด พัง อย่างว่า กูจักเพพังม้างกระดานหินหักแตก (สังข์) เคืองจักแข็งนครขว้างสมคามคูณออก ได้รือ กลัวว่าพลท่านเจ้าหมื่นม้าวเพม้างเมื่อลุน นี้เด (ฮุ่ง).
  • เพ็ก
    แปลว่า : ดาวประกายพฤกษ์ เรียก ดาวเพ็ก ดาวประจำรุ่ง ก็ว่า.
  • เพ็ก
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ประเภทหญ้า คล้ายต้นไผ่ แต่เล็กมาก เรียก ต้นเพ็ก.