ภาษาอีสานหมวด "พ" 401 - 410 จาก 663
-
แพ้เมีย
แปลว่า : ชายที่มีเมียกี่คนๆ เมียก็ตายจากไปก่อนหมด เรียก แพ้เมีย. -
แพร
แปลว่า : ผ้าทั่วไปเรียก แพร ผ้าฝ้ายเรียก แพรฝ้าย ผ้าไหมเรียก แพรไหม ผ้าสะไบเฉียงเรียก แพรเบี่ยง ผ้าเช็ดหน้าเรียก แพรมน ผ้าขึ้ริ้วเรียก แพรฮ้าย ผ้าขาวม้าเรียก แพรอีโป้ ผ้าสีดำด่างเรียก ผ้าขี้งา ผ้าคุบเรียก ผ้าควบ ผ้ายาวสองวาเรียก ผ้ากะเตี่ยว ผ้าที่ทอเป็นทางยาวเรียก ผ้าใส้ปลาไหล. -
แพร่
แปลว่า : กระจายออกไป ทั่วถึง เช่น วัวควายที่มีลูกหลายตัว เรียก แพร่ แพร่พืน ก็ว่า. -
แพว
แปลว่า : ชื่อผักจำพวกหนึ่ง มีกลิ่นหอม ใช้กินและทำยาได้ เรียก ผักแพว มีสองชนิดคือ ผักแพวขาวและผักแพวแดง. -
แพ้ว
แปลว่า : แขวนหรีอปักรูปหุ่นคนไว้ในนา เพื่อป้องกันนกหรือกาไม่ให้รบกวนข้าวในนา เรียก แพ้วนก แพ้วกา. -
แพ้แว้
แปลว่า : เปิดเผยจนมองเห็นได้ทุกแง่ทุกมุม เรียก แพ้แว้. -
แพศย์
แปลว่า : คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมชาวฮินดู ในประเทศอินเดีย วรรณะ ๔ มี กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ สูทร. (ป. เวสฺส ส. ไวศฺย). -
แพ้ฮู้
แปลว่า : สู้ความรู้ หรือชั้นเชิงไม่ได้เรียก แพ้ฮู้. -
โพ
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้จำพวกหนึ่ง มี ๒ ชนิด คือ โพศรีและโพชัย อย่างว่า โพศรสร้อยใบดกนกแกว่น หมากมันหวานจ้อยจ้อยกาเอี้ยงแฮ่งสงวน (ผญา) ชาติเพิ่นแม่นชาติโพ ๙าติโตแม่นชาติพร้าว นานปานใดจั่งซิมีผู้น้าวดึงพร้าวเข้าใส่โพ (ผญา). -
โพ่
แปลว่า : โคลนที่มีน้ำขัง เวลาวัวควายเข้าออกวัวควายไปขี้ใส่ น้ำดำเหมือนน้ำครำ เรียก โพ่ ขี้ตมโพ่ ก็ว่า.