ภาษาอีสานหมวด "ฟ" 81 - 90 จาก 124
-
เฟื้อย
แปลว่า : ชื่อพืชผักชนิดหนึ่ง เกิดอยู่ตามห้วยหรือหนองน้ำ สายคล้ายสายบัว ใบยาว แต่เล็กกว่า เรียก ผักเฟื้อย สันตะวา ลิ้นฟาน ก็ว่า. -
แฟง
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง ผลคล้ายฟักเขียว แต่เล็กกว่า เรียก หมากแฟง. -
ไฟ
แปลว่า : มะไฟ ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งจำพวกมะเฟือง เรียก หมากไฟ อย่างว่า ซางแซวเฟืองฟ่าไฟคายค้อ (สังข์). -
ไฟ
แปลว่า : ธาตุที่ให้เกิดความร้อนหรืออบอุ่นในจำพวกธาตุ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ เรียก ธาตุไฟ ไฟล้างโลกเมื่อสิ้นกัปเรียก ไฟมะไลกัลป์ ไฟที่ก่อให้เกิดความร้อนและแสงสว่างได้เรียก ไฟฟ้า. -
เฟียง
แปลว่า : ฟาง -
เฟียด
แปลว่า : น้ำล้น น้ำกระฉอก -
ฟ้าวคัก
แปลว่า : รีบมาก -
ฟ้าวๆ
แปลว่า : รีบ ๆ -
ฟ่ง
แปลว่า : กระเด็น บางทีออกเสียงฟ้ง -
ฟาน
แปลว่า : อีเก้ง เก้ง