ภาษาอีสานหมวด "ฟ" 61 - 70 จาก 124
-
ฟู
แปลว่า : ลอย สิ่งที่ลอยในน้ำไม่จม เรียก ฟู อย่างว่า ให้พี่ไลลืมน้องบ่หวังคองชิลืมง่าย ฟ้าบ่หงายดินทรายบ่ปลิ้น หินอยู่น้ำฟูขึ้นกะบ่ไล (ผญา). -
ฟูก
แปลว่า : ที่นอนยัดด้วยนุ่น เป็นต้น เรียก ฟูก เสื่อ ก็ว่า อย่างว่า สองก็ละลูกไว้เหนือฟูกเฮียงหมอน แยงในปรางค์ล่ำดูพอสอึ้น นานาพร้อมของคามพิชโภช ทังเสื้อผ้าผืนเล้มค่าคาม (สังข์). -
ฟูม
แปลว่า : ภาคภูมิใจ ดีใจ เรียก ฟูมใจ อย่างว่า บุญบ่ยู้ส่งให้ชิฟูมด้วยกะเตี่ยวขาวพี่แล้ว (สุด). -
ฟูม
แปลว่า : ตัก กวาด อย่างว่า นางคราญก้มกุมบาฟูมเลือด (กาไก). -
ฟูม
แปลว่า : เกลือกกลั้ว อย่างว่า เห็นชายเมี้ยนมรณาฟูมเลือด (กาไก). -
ฟูมฟาย
แปลว่า : เช็ด อย่างว่า มือฟูมฟายย่าวยมหิวไห้ (กาไก) มือฟูมฟายพระเนตรไหลหลามหน้า (สังข์). -
ฟูมเฟือ
แปลว่า : เกาะ อิง อาศัย อย่างว่า เสนหาฮักฮ่วมเฟือฟูมเฟื้อ (กาไก). -
เฟ้งเฟ้ง
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงดุด่าว่ากล่าวของคนโทสะจริต ดัง เฟ้งเฟ้ง. -
เฟียด
แปลว่า : เฉียด ใกล้ อย่างว่า ผาแผ่นล้านธรังฟ้าเฟียดบน (กาไก). -
เฟียด
แปลว่า : มืด มัว อย่างว่า เล็งเห็นวันใสซ้ายทินกรกั้งฮ่ม ดีแก่ฟ้าเฟียดข้อนลมล้านล่วงไพร (ฮุ่ง).