ภาษาอีสานหมวด "ม" 151 - 160 จาก 860
-
มอดม้าง
แปลว่า : แตก ร้าง อย่างว่า ลอนจักเสียศักดิ์ผู้เพ็งสินส้วยต่ำ เมืองมอดม้างสูญเศร้าเพื่อขวาง แท้แล้ว (สังข์). -
มอดเมี้ยน
แปลว่า : ตาย อย่างว่า จักให้มามอดเมี้ยนหลานชีพเสียชีวัง ว่ารือ ย้านท่อมาเชยตาวต่อตูตายเมี้ยน (สังข์). -
มอดยอด
แปลว่า : เปียกปอน ผ้าที่เปียกทั้งผืน เรียก เปียกมอดยอด ยอดย้อย ก็ว่า. -
มอดล้ม
แปลว่า : ตาย อย่างว่า มารมอดล้มดูบ่าเบาบก เมื่อนั้นไคสีใสฮาบพลเพรียงพร้อม เค็งเค็งเพี้ยงกระบวนไฟลามโลก มันก็มนต์เป่าให้หีนล้านหลั่งลง (สังข์). -
มอน
แปลว่า : ต้นหม่อน ต้นหม่อนเรียก ต้นมอน ใบมอนใช้เลี้ยงม้อน ตัวไหมเรียก ม้อน อย่างว่า นั่งให้เบิ่งที่ หนีให้เบิ่งบ่อน อยู่ให้ปลูกมอน หนีให้ชอนฮั้ว (ภาษิต). -
มอน
แปลว่า : หมอน หมอนสำหรับบังคับลูกกระสุนปืน ไม่ให้ตกจากกระบอก เรียก มอนปืน. -
ม้อน
แปลว่า : ตัวไหม ตัวไหมเรียก ม้อน อย่างว่า หนูกินม้อนจั่งเห็นคุณแมว ลูกแขวนแอวจั่งเห็นคุณพ่อแม่ (ภาษิต) สีหมากหว้าชมพูหายาก สีม้อนเต้อหาได้คู่ยาม (กลอน). -
ม้อน
แปลว่า : นางทรง นางทรงเรียก แม่ม้อน อย่างว่า เฮาจักเต้าแม่ม้อนพลันขึ้นเบิ่งแนน (ขูลู). -
มอบ
แปลว่า : ยกให้ เวนให้ อย่างว่า แม้นชิเงินคำล้นมณีกองแก้วหลาก หลายส่ำถ้วนถวายน้องมอบมวล พี่แล้ว (สังข์). -
มอบ
แปลว่า : ทำให้เรียบ เช่น มอบต้นข้าวที่สุกเต็มที่ให้ล้มไปทางดียวกัน เรียก มอบเข้า.