ภาษาอีสานหมวด "ล" 241 - 250 จาก 601
-
ลีเลือ
แปลว่า : กระเสือกกระสน อย่างว่า มันก็ลีลากลีเลือขึ้นเมือเหนือบรรทม ซากเอาหมอนหน่วยกลมๆ มาเท้าซ้าย แต่นั้นท้าวย้ายท้องไปมา มันก็เฮ็ดสีทนหนหวยใจจักขาด (เวส-กลอน). -
ลึ้ง
แปลว่า : คุ้นเคย สนิทสนม ด้าน อย่างว่า นกลึ้งเผียก โค็ยเสียกลึ้งผ้า (ภาษิต) มึงนี้แนวถ่อยฮ้ายหีนะโหดปาปัง มีใช่แนวเดียวกูต่างพงศ์พันธุ์เชื้อ เทียมดั่งโจโรฮ้ายชายชะเลชาติชั่ว สอนบ่ได้ลวนลึ้งดั่งลิงแท้แล้ว (สังข์). -
ลึด
แปลว่า : กลืนอาหารโดยไม่เคี้ยวให้แหลกเสียก่อน เรียก กลืนลึด. -
ลึบ
แปลว่า : ลบ ท่วม ปิด เต็ม เรียก ลึบ อย่างว่า พร่างพร่างม้าเฮืองแค่มทองเหลือง โยธาลึบหลั่งดอยดาขึ้น พะนังเนืองเยี้ยมยังพะแนงง้าวง่า ช้างแกว่งก้องกระดิงห้าวไฮ่เสียง (สังข์) เล็งภาคพื้นอากาศบังบดลายลวงลึบครอบงำนครท้าว ภายดินด้าวเต็มกงพื้นแผ่น เสือโคร่งเขี้ยวฝู -
ลึม
แปลว่า : เรียกกระไต้ที่มัดรวมกัน ๑๐ อันว่า กะไต้หรือกระบองหนึ่งลืม. -
ลึม
แปลว่า : มัดให้แน่น เช่น เอาตอกชะเนาะเคียนบั้งไฟเรียก ลึมบั้งไฟ. -
ลื่ง
แปลว่า : หลวม กว้างเกินไป เช่น รูบั้งไฟกว้างเรียก ฮูลื่ง เพราะฮูลื่งนี้แหละบั้งไฟจึงซุหรือไม่ขึ้น. -
ลื่น
แปลว่า : เกิน การทำที่ดีกว่าหรือเกินกว่าเรียก ลื่น เช่นทำเกินครู เรียกหัวล้านลื่นครู อย่างว่า เพิ่นว่ากินข้ออ้อยผญาหลั่งไหลมา ชิมีปัญญาเลิ่กลื่นคนทังค้าย (ย่า) กองสินสูงลื่นหลายเหลือด้าม มีใครหลิงหาเบื้องบูฮาณเฮืองคอบ ใผห่อนห้ามแนนน้าวเน่งถนอม (ฮุ่ง) -
ลืบ
แปลว่า : เถือเนื้อที่ติดกับหนังด้วยมีดบางๆ เรียก ลืบเนื้อ. -
ลืม
แปลว่า : จำไม่ได้ ระลึกไม่ได้ อย่างว่า ได้ใหม่ลืมเก่า ได้เต่าลืมหมา ได้ปลาลืมแห ได้แพรลืมผ้า ได้หนาลืมหลัง (ภาษิต) สองกล่อมกลิ้งรัตนาสน์เฮียงฮส เสนหาฮักลวดลืมเมืองบ้าน พระก็ทรงชลซ้ำไหลลงลืมเพศ สนมหนุ่มกลั้วกองไห้นี่นัน (สังข์).