ภาษาอีสานหมวด "ว" 211 - 220 จาก 408
-
เวสสุกรรม
แปลว่า : พระวิศวกรรม วิสสุกรรม วิษณุกรรม เพชฉลูกรรม ก็ว่า. -
เวสสุวัณ
แปลว่า : ท้าวเวสสุวัณ อย่างว่า จบเพทด้วยมนต์มากยายำ เทิงธรณีใผไป่ปุนปานเพี้ยง เป็นพงศ์เชื้อเวสสุวัณเทวราช พระให้ถือด่านด้าวเป็นเจ้าแห่งผี (สังข์). -
เวหน
แปลว่า : ฟ้า ท้องฟ้า อย่างว่า ค้อมว่าพระฮู้แล้วเสด็จจากเวหน ผากฎบนธรรมมาสน์ทองลายแต้ม พอคราวแล้ววัสสาฝนขอระโบก ตกใส่พื้นดินถ้วมหลั่งไหล (เวส-กลอน). -
เวหา
แปลว่า : ฟ้า อากาศ (ส. วิห, วิหา) อย่างว่า ค้อมว่าพระฮ่ำแล้วปากคาบเอาปืน ทยานเวหาป่าวพลเฟือนฟื้น ฟังยินเค็งเค็งก้องคณาเนืองครุฑราช แหนแห่เจ้าโดยล้านล่วงไป (สังข์) เสียงปี่ก้องลมล่วงเวหา คอนคอนนันนอกในดังก้อง แต่นั้นนงเนืองเจ้าคำหวาต้านตอบ ชมชื่นหน้าขาวแจ้งจิ่งแถลง (ฮุ่ง) อาชนัยย้ายเวหาเหาะหอบ (กาไก). -
เวฬุวัน
แปลว่า : ป่าไผ่ ชื่ออารามครั้งพุทธกาล ซึ่งพระเจ้าพิมพิสารสร้างถวายพระพุทธเจ้าเป็นอารามแรก ใกล้เมืองราชคฤห์ อย่างว่า เทื่อนี้จักกล่าวก้ำพุทธโคตรโคดม พระก็เทศนาธรรมโผดภิกขูทั้งห้า แล้วจิ่งเสด็จมาห้องราชคึหาเมืองใหญ่ หยุดอยู่ยั้งสวนไม้ไผ่หลวง (เวส-กลอน). -
เว่า
แปลว่า : พูด พูดเรียก เว้า พูดด้วยเรียก เว้านำ อย่างว่า เว้านำหมาหมาเลียปาก เว้านำสากสากวัดหัว (ภาษิต) พูดเกี้ยวพาราสี เรียก เว้าชู้ พูดไพเราะเรียก เว้าม่วน พูดหยาบเรียก เว้าเพอะ พูดประจบประแจงเรียก ปากเกลี้ยง อย่างว่า ปากเกลี้ยงเว้าเป็น หีเหม็นเว้าม่วน (ภาษิต). -
เว้า
แปลว่า : พูด พูดเรียก เว้า พูดด้วยเรียก เว้านำ อย่างว่า เว้านำหมาหมาเลียปาก เว้านำสากสากวัดหัว (ภาษิต) พูดเกี้ยวพาราสี เรียก เว้าชู้ พูดไพเราะเรียก เว้าม่วน พูดหยาบเรียก เว้าเพอะ พูดประจบประแจงเรียก ปากเกลี้ยง อย่างว่า ปากเกลี้ยงเว้าเป็น หีเหม็นเว้าม่วน (ภาษิต). -
วังหั่น
แปลว่า : เมื่อเร็ว ๆ นี้ เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อกี๊ ตะกี๊ -
เว่าบาป
แปลว่า : กล่าวหา พูดให้ร้าย พูดในทางลบ เช่น เว่าบาปกันหลาย -
ว่าบาป
แปลว่า : กล่าวหา พูดให้ร้าย พูดในทางลบ เช่น ว่าบาปกันหลาย