ภาษาอีสานหมวด "ว" 31 - 40 จาก 408
-
วี
แปลว่า : เครื่องโบกหรือพัดเรียก วี สานด้วยตอกไม้ไผ่ ใบตาล หรือใบลาน อย่างว่า อยู่ท่งอย่าสานวี อยู่ดีอย่าถามหมอ (ภาษิต). -
วี
แปลว่า : ชื่อดาวจำพวกหนึ่ง กระพริบถี่มาก เรียก ดาววี มีดาวหมากค่าง และดาวสิงห์ ดาวช้าง อย่างว่า แม้งหนึ่งวีค่างค้ายดาวสิงห์เสด็จด่วน (สังข์) วีค่างค้ายกุญชโรเงยเงิก (สังข์) ท้าวฮุ่งฮ้อนรัตนาสน์นงวอน ชะบองบาแจ่มเจืองจงชู้ เมิลเห็นฮองฮองเหลื้อมวีคางคุมคู่คำฮุ่งผู้แพงล้านพี่ตน (ฮุ่ง). -
วี
แปลว่า : โบก พัด ลมโบกหรือพัด เรียก ลมวี อย่างว่า ชมชื่นล้อมแฝงเฝ้าแกว่งวี (กา) พร่างพร่างข้าไกวแกว่งวีคำ (สังข์) คำคาดต้องเท้าทั่วเถิงทวาร ดูเหลือหลายหลากแกวทำไว้ เชียงบานแจ้งจักงามแวนยิ่ง พระบาทผู้แก่นไท้เนานั่งสาววี (ฮุ่ง). -
วี
แปลว่า : ปา ขว้าง ปาค้อนใส่มะม่วง เรียก วีค้อนใส่หมากม่วง. -
วีก
แปลว่า : แหว่ง จมูกแหว่งขนาดเล็ก เรียก ดังวีก ถ้าแหว่งขนาดกลางเรียก ดังวึก แหว่งขนาดใหญ่ เรียก ดังวาก. -
วี่วอน
แปลว่า : เงียบสงัด วังเวง อย่างว่า ฮุ่งค่ำเข้าใจวี่วอนกระสัน (สังข์). -
วี่วี่
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงลมพัดใบไม้หรือลมออกหู ดังวี่วี่. -
วึ
แปลว่า : ขยายออก กระจายออก. -
วึดวึด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงแกว่งค้อนดังวึดวึด. -
วึ่นวึ่น
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงลมพัดแรงดังวึ่นวึ่น.