ภาษาอีสานหมวด "ส" 561 - 570 จาก 1063
-
เสลา
แปลว่า : (สะเหลา) ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งจำพวกไม้ตะแบก เรียก ต้นเสลา. -
เสลา
แปลว่า : (สะเหลา) สวย งาม เกลี้ยงเกลา เฉลา ก็ว่า อย่างว่า โฉมเฉลางามดั่งอินทร์ลงย้อง (กา) เมี้ยนสั่งข้อแขกล่าวแองคอน มันก็มีนานเลยเลิกมวนเมือห้อง สาวสนมเปลื้องจำมรไกวแกว่ง เห็นเพศย้องดูฮ้ายฮูปเสลา (ฮุ่ง). -
เสลี่ยง
แปลว่า : คานหาม ตะเหลี่ยงก็ว่า อย่างว่า ค้อมกล่าวแล้วซ้องพระเนตรเมือนบ เขาก็เชิญบาคราญสู่เสลียงหอแก้ว ทังปวงขึ้นยานคำคนคั่ง พร่างพร่างชั้นเสียงห้าวโฮ่เนือง (สังข์). -
เสลือกสลน
แปลว่า : เสือกสน ลนลาน. -
เสโล
แปลว่า : เครื่องกันอาวุธ โล่. -
เสวย
แปลว่า : กิน เสพ ครอง กิน เรียก เสวย อย่างว่า เสวยแลงแล้วถอยพาลาเลิก น้ำดอกไม้จันทน์คู้มอบถวาย (กาไก) ครองราช เรียก เสวยราชย์ ได้รับความสุข์ความทุกข์ เรียก เสวยสุขเสวยทุกข์. -
เสสรวล
แปลว่า : หัวเราะเล่น สรวลเส ก็ว่า. -
เสาจะ
แปลว่า : ความสะอาด ความบริสุทธิ์ การชำระล้าง ความซื่อตรง (ป. โสเจยฺย). -
เสาวณิต
แปลว่า : ฟังแล้ว รับสั่ง. -
เสาวนะ
แปลว่า : การฟัง การได้ฟัง เสาวนะ เสาวนา เสาวนาการ (ป. สวนาการ).