ภาษาอีสานหมวด "ห" 171 - 180 จาก 1363

  • หน้างัว
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ดอกชนิดหนึ่ง มีดอกสีงาม ใบคล้ายหน้างัว เรียก ดอกหน้างัว.
  • หน้าจืดหน้าจาว
    แปลว่า : หน้าเผือด หน้าซีด เรียก หน้าจืดหน้าจาว.
  • หน้าซีดหน้าเซียว
    แปลว่า : มีสีหน้าแสดงความอิดโรย มีสีหน้าไม่สดใส เรียก หน้าซีดหน้าเซียว.
  • หน้าถั่งดังคม
    แปลว่า : หน้าตาคมคาย.
  • หน้าบาง
    แปลว่า : ไวต่อความรู้สึกละอาย.
  • หน้าบาน
    แปลว่า : ทำหน้าแสดงอาการดีใจ.
  • หน้าบูด
    แปลว่า : ทำหน้าแสดงอาการเบื่อหน่าย.
  • หน้ามอด
    แปลว่า : หน้าซึ่งมีรอยแผลเป็นปรุๆ มักเกิดจากฝีดาด เรียก หน้ามอดเจาะ.
  • หน้าม้อย
    แปลว่า : ผู้มีสีหน้าสลด แสดงให้เห็นว่าเสียใจ เรียก หน้าม้อย.
  • หน้าหมา
    แปลว่า : มีหน้าไม่รู้สึกละอาย.