ภาษาอีสานหมวด "ห" 76 - 85 จาก 1363
-
โหย้น
แปลว่า : โล้ ไกว โล้ชิงช้า เรียก โหย้นโอ้นชา ชิงช้าโบราณเรียก โอ้นชา การไกวชิงช้าเรียก โหย้นโอ้นชา อย่างว่า โต๋โต่งโต๋นารีโต่งโต้น โต๋โต่งโต้นผู้สาวโหย้นนมมา โหย้นนมมาผัดแม่นนมเหี่ยว คันบ่คั้นย้านเกี่ยวกินมือ (กลอน). -
หนาวจ้อย
แปลว่า : รู้สึกเย็นจัด เรียก หนาวจ้อย อย่างว่า กินปลาอย่าได้กินไส้ตับไตปอดหย่อ คันแม่นกินฮอดท้องชิหนาวจ้อยจ่อยโซ ให้กินแต่โตโข้โหล้ตับไตไว้ให้ย่า ย่านี้เถ้าแก่แล้วกินได้ซู่แนว นั้นแล้ว (ย่า). -
หน่ำ
แปลว่า : กระหน่ำ ซ้ำ เติม ตีไม่หยุด เรียก ตีหน่ำ หน่ำนีสีไฟ ก็ว่า. -
หนิ่ง
แปลว่า : เอามือแหย่ให้สะดุ้ง เอามือจี้สีข้างให้จักจี้ เรียก หนิ่งส้วง หนุ่ย ก็ว่า. -
หนิ้ง
แปลว่า : เกี่ยง เกี่ยงงอน ทำแง่งอน ทำโดยรังเกียจ ทำโดยไม่เต็มใจ เรียก หนิ้ง. -
หวาง
แปลว่า : คลาย ถอน ทุเลา ไข้ทุเลา เรียก ไข้หวาง. -
หวางใจ
แปลว่า : ปลอดโปร่งใจ. -
หวางเวียก
แปลว่า : ว่างงาน. -
หว่างเว
แปลว่า : พะวักพะวน พะว้าพะวัง ห่วงหน้าห่วงหลัง เรียก หว่างเว วั่งเว ก็ว่า อย่างว่า พี่ก็อดบ่ได้ใจสลั้งวั่งเว (บ.). -
เหนี่ยน
แปลว่า : ชื่ออาหารโอชาของชาวอีสานชนิดหนึ่ง คือต้มมะเขือแล้วเอามาตำผสมปลาแดก หมากพริก ผักบั่ว หัวเทียม เรียก เหนี่ยนหมากเขือ แซบหลาย.