ภาษาอีสานหมวด "อ" 501 - 510 จาก 995
-
เอี่ยม
แปลว่า : ผ่อง ใหม่ สดใส ไม่หมองมัว เช่น ของยังไม่ได้ใช้ เรียก ของเอี่ยม. -
เอี้ยว
แปลว่า : บิดไป หันไป เบี่ยง เบี้ยว ก็ว่า เช่น คนปากบิด ว่า ปากเบี้ยว บักเบี้ยว ก็ว่า. -
เอียะ
แปลว่า : สำรอก สำรอกหรือรากข้าวหรือน้ำออกมา เรียก เอียะ. -
เอียะ
แปลว่า : เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความรังเกียจหรือขยะแขยง. -
เอื้อ
แปลว่า : เอาใจใส่ มีน้ำใจ เช่น อุดหนุนเจือจาน แสดงน้ำใจดีต่อ เรียก เอื้อ อย่างว่า พี่แอ่วเจ้าจอมมิ่งมีเหลียว แลนอ บาก็กลอยใจหนีบ่จาจงเอื้อ ฟังยินขีณีเอิ้นตามบาวีว่อน ขอแ่แก้วแก่นไท้ธรรม์อ้างโผดอวน แด่ถ้อน (สังข์). -
เอื้อก
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น คนกลืนน้ำหรือกลืนน้ำลายลงไปโดยแรง เสียงดังเอื้อก. -
เอื้อเคื้อ
แปลว่า : สง่า ผ่าเผย สวย งาม หญิงที่มีลักษณะสง่าผ่าเผย เช่น นางมะที ท่านกล่าวไว้ว่า นางมะที บ่สูงบ่ต่ำบ่ก่ำบ่ขาวบ่ผอมบ่พี ค้อมพอดีพองามทุกแห่ง อย่างว่า เมื่อนางไกวแขนไปเอื้อเคื้อ สิ่งดั่งเทียนสิง เลาคีงกลมอ่อนอ้วน (เวส). -
เอื้อง
แปลว่า : หญ้าหรือใบไม้ที่วัวควายกินเข้าไปในเวลากลางวัน ตกเวลากลางคืน มันสำรอกออกมาเคี้ยวใหม่นี้เรียก เอื้อง การที่มันเคี้ยวหญ้าหรือใบไม้นี้เรียก เคี้ยวเอื้อง. -
เอื่องเตื่อง
แปลว่า : น้ำที่ใสสะอาดจนมองเห็นตัวปลาแหวกว่ายอยู่ในน้ำ เรียก น้ำใสเตื่องเอื่อง ใสแจ๋ว ก็ว่า. -
เอือด
แปลว่า : ดินที่มีธาตุเกลือผสม เรียก ดินเอือด ดินขี้เอือด ก็ว่า อย่างว่า หมู่หนึ่งฮู้ทุ่มน้ำเนืองเป่าเป็นฝน เมโฆเหงาง่วมลงโถมถ้วม ฟองไหลล้นเค็มคือน้ำเอือด แม่นว่าผ้าแช่นั้นดนแป้เปือยไป (สังข์).