ภาษาอีสานหมวด "ฮ" 121 - 130 จาก 661

  • ฮ้องเฮ่ง
    แปลว่า : ร้องเสียงดัง อย่างว่า พอเมื่อฟืดฟืดฟ้าระดูด่วนคิมหันต์ มาแล้ว สาผลเนาอยู่นานในท้อง นับวันได้สิบเดือนพอขวบ ฟ้าเฮ่งฮ้องเดือนห้าฮว่านมา (ฮุ่ง).
  • ฮองฮอง
    แปลว่า : สว่าง สุกใส แวววาว พระจันทร์ส่องสว่าง เรียก ฮองฮอง อย่างว่า ขอแต่บุญมากเจ้าบนบอกพระแขไข ดีแก่ฮองฮองเดือนส่องงามเงาซ้าย เฮาก็ดูแนนน้องทังสองเสมอภาค กันแล้ว ท่อว่าแนนเพื่อนพุ้นทังค้ายต่างสวน (ฮุ่ง) เจ้าผู้ออดหลอดเนื้อทิพขิ่นอินทร์เขียน ฮองฮองใสดั่งเดือนเพ็งแจ้ง คันว่าเมือเถิงห้องนาโคให้หลิงหล่ำ แด่เนอ พันหมื่นมื้อให้เหลียวผ้ายเบิ่งเฮียม แด่เนอ (สังข์) แม้งหนึ่งลมสวาดไหม้ในป่าเหมือยฮวาย ฮองฮองเดือนส่องลงลับฟ้า เล็งดูภายกระบวนเบื้องตาวันใสเสด็จฮุ่ง ฮื่นฮื่นข้าภูเฮ่งตีกูน (ฮุ่ง).
  • ฮองฮอง
    แปลว่า : สวย สดใส อย่างว่า สะพรั่งพร้อมชาวแม่มเหสี กลอยใจจงแต่งปุนประดับน้อม ฮองฮองนิ้วทูลเถิงทุกทีป วอนเทพท้าวทังค้ายโผดผาย แด่ถ้อน (สังข์) แวนประเสริฐแท้เดียระดาษมณีนิล ฮองฮองแสงส่องเกียวกงห้วย ภูธรท้าวทวยดูแก้วบ่อ ลูกใหญ่น้อยนิลบ้างแบ่งเขียว (สังข์).
  • ฮ็องฮ็อง
    แปลว่า : สุกใส แวววาว แสงแวววาวสุกใสแต่ไม่ใหญ่โต เรียก ใสฮ็องฮ็องเหลื้อมฮ็องฮ็อง ม็องม็อง ก็ว่า เช่น แสงดาว เป็นต้น อย่างว่า ตัวหนึ่งท้าวกว่าเลี้ยงแต่น้อยเฮียกล่วงลมผัน ฮองฮองเฮืองแค่มคำงามล้วน ธรรม์ยำท้าวกลอยแลหลิงล่ำ นายกล่าวถ้วนถวายแล้วซู่ประการ (ฮุ่ง).
  • ฮอดยาม
    แปลว่า : ถึงเวลา เรียก ฮอดยาม อย่างว่า ประดับปิ่นป้องฮีฮ่ำเฮียงเงา พอดีเสด็จฮอดยามยวงเช้า เค็งเค็งก้องตุริยาเค้าคื่น อวนอ่อนแก้วกือล้านล่วงไป (สังข์).
  • ฮอดฮ้อย
    แปลว่า : ถึงจำนวนร้อย เรียก ฮอดฮ้อย อย่างว่า เมื่อนั้นตนประเสริฐท้าวธรงเดชลือฤทธิ์ ทวนเชษฐาไต่ทางนำน้อง คอยเห็นซวงหลวงพ้นฮังฮามหลายหลาก ยาวฮอดฮ้อยประมาณเส้นเชือกงัว (สังข์).
  • ฮอนความ
    แปลว่า : ตัดทอน ตัดทอนเอาคำที่ควรพูดมาพูด เรียก ฮอนความ อย่างว่า ให้ช่อยค้ำยาคลาดคุงหลาน ทวนทางเปืองป่าวแยงยวงชี้ ฮอนความไหว้วอนเถิงท้าวเที่ยว อย่าต่างถ้อยแถมเลี้ยวโลบความ แท้เนอ (สังข์).
  • ฮ้อนอาสน์
    แปลว่า : ร้อนที่นั่ง อย่างว่า ก็จิ่งบังเกิดฮ้อนทิพยอาสน์เขินแข็ง อายฟองฟดพุ่งเป็นแปวกระด้าง เมื่อนั้นสักโกไท้เทโวหลิงโลก เห็นหน่อแก้วสองเจ้าปรารถนา (สังข์).
  • ฮ้อนฮน
    แปลว่า : ร้อนรน ทุรนทุราย
  • ฮอนฮอน
    แปลว่า : รอนๆ ตะวันจวนจะลับขอบฟ้าเรียก ตาเว็นฮอนฮอน อย่างว่า ผ่อดูทุกตาบห้วยเหลืองหล่าไฟลาม ดีแก่ฮอนฮอนวันลั่นแสงสูญเศร้า เล็งเห็นดอยหลามล้อมเขาเขียวอ้ายก่ำ เขานั้นเสียส่วยเจ้าลุ่มฟ้ามีฆ้องคู่เงิน (ฮุ่ง).