ภาษาอีสานมาใหม่ 10008 - 10017 จาก 17431
-
ฟด
แปลว่า : เดือด น้ำที่ต้มแล้วร้อนพุ่งขึ้นเรียก น้ำฟด อย่างว่า อายฟองฟดพุ่งเป็นแปวกระด้าง (สังข์). -
ฟด
แปลว่า : กิ่งไม้เรียก ฟดไม้ อย่างว่า เครือเขาหมั้นสองคนขันโฮบกันแล้ว มันก็หักฟดไม้ตีเฆี่ยนแก่ดึง สองอ่อนน้อยกลิ้งเกลื่อนตายสลบ โลหิตไหลอาบคีงคือน้ำ มันบ่ปรานีเจ้ากุมารสักหยาด แส้ฟาดแล้วทังฮ้ายขู่เข็ญ (เวส-กลอน). -
ฟงฟาย
แปลว่า : ดุเดือด พูดวาจาดุเดือด เรียก ฟงฟาย อย่างว่า โขโนต้านฟงฟายเคียดเคร่ง (กาไก). -
ฟ้ง
แปลว่า : กระเด็น ปลิว ตลบ อย่างว่า รสดอกไม้ฟายฟ้งเบิกลม ปืนล่วงฟ้าไฟฟ้งหลั่งลง ปืนไฟฟ้ายิงไปแปวเป่ง (กาไก) เจ้าก็พัดฟาดฟ้งเจียระฮ้างห่างกัน (สังข์). -
ฟก
แปลว่า : บวมช้ำหมดทั้งตัวเรียก ฟก ถ้าบวมเฉพาะส่วนใดส่วนหนึ่งเรียก ไค่ เช่น แขนไค่ ขาไค่ คอไค่. -
ฟ.
แปลว่า : เป็นพยัญชนะพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. -
ไพรสณฑ์
แปลว่า : แนวป่า เรียก ไพรสณฑ์ ไพรสัณห์ ไพรสาณฑ์ ก็ว่า อย่างว่า แม้นว่าพื้นแหล่งเหล้าเงื้อมแง่ไพรสณฑ์ ก็ดี เชิญชูสองส่ำราญคลายแค้น แม้นว่าไตรตรองพื้นนาคาครุฑใหญ่ ก็ดี กับทังนางเทพสร้อยนางน้อยเมขลา (สังข์). -
ไพร่ฟ้า
แปลว่า : ข้าแผ่นดิน ราษฎร. -
ไพร่
แปลว่า : ชาวเมือง พลเมืองสามัญ อย่างว่า เจ้านายดีบ่เห็นแก่เงินแสนไถ่ เจ้านายดีเห็นแก่ไพร่แสนเมือง (ภาษิต) จอมเมืองเจ้าใจฮมฮักไพร่ สนุกอยู่เหล้นไพรกว้างม่วนระงม (สังข์). -
ไพร
แปลว่า : ป่า ดง อย่างว่า สังข์ประกอบชี้แปวปล่องทูลถวาย ยามนี้องค์มารมาแอ่วไพรดงด้าว (สังข์).