ภาษาอีสานมาใหม่ 10021 - 10030 จาก 17431
-
ไพ
แปลว่า : พรายน้ำ ฟองน้ำที่ผุดขึ้นเป็นจุดเล็กๆ เรียก ไพน้ำ พรายน้ำ ก็ว่า อย่างว่า หลิงเห็นพรายพรายน้ำพระคุงคายางย่าน สังข์สอดเท้าทันหั้นอยู่คอย (สังข์). -
โพะ
แปลว่า : เพราะ อย่างว่า พลายเผือกช้างตัวชื่อฉัททันต์ ตายโพะแมงหมาไนหยั่นหูขนายล้ม (สังข์). -
โพะ
แปลว่า : ทับ โปะ เอาดินโปะหัวเรียก ดินโพะหัว หักกิ่งไม้ทับหัวเรียก หักง่าไม้โพะหัว. -
โพ้โว้
แปลว่า : ชะโงกหน้าออกมาเรียก โพ้โว้. -
โพยม
แปลว่า : ท้องฟ้า อากาศ อย่างว่า ค้อมฮ่ำแล้วลาราชปรางค์ทอง ฮวายมนต์โอมแอ่วโพยมยังฟ้า แยงหนห้องกะไดทองเทวราช พ้นกลีบฟ้าเขียวดั้นดุ่งเถิง (สังข์) สุดที่ลูบลูบแล้วแล้วลูบในตัก ดีแก่ฮวานฮวานวันเฮื่อโพยมยังฟ้า แม้งหนึ่งวันคาคล้อยคราวเย็นดูอ่อน ประดับหมู่ข้าถือเครื่องยายยัง (ฮุ่ง). -
โพย
แปลว่า : ภัย อันตราย อย่างว่า ผิจักเป็นคหัสถ์ฮู้มีโพยพันเยื่อง เยียวจักแค้นคั่งไหม้หมองต้องตื่มมา (สังข์) บุญประกอบเจ้าจอมมิ่งเมือดี แด่เถิ้น โพยภัยสังอย่าตอมตนเจ้า เมื่อเยอผู้แพงศรีเสมอหล่อ กูเอย หมั้นหมื่นเข้ายาฮ้อนหอดฮม (ฮุ่ง). -
โพ่โพ่
แปลว่า : เสียงตบมือ อย่างว่า โพ่โพ่พร้อมภายลุ่มตบมือ ทิวแพนคำเลื่อนบังบาท้าว (ฮุ่ง). -
โพนโดก
แปลว่า : นกโพระดกเรียก นกโพนโดก นกก้นโดก นกกะโดก ก็ว่า อย่างว่า โพนโดกฮ้องคณาขุ้มขาบเขียว (กาไก). -
โพ่น
แปลว่า : พุง พุงพะวาย เรียก โพ่น ขี้โพ่น ก็ว่า อย่างว่า ง้าวผ่าท้องสาวใส้โพ่นพุง (เวส-กลอน). -
โพน
แปลว่า : ดินที่พูนกันขึ้นสูงเรียก โพน ดินที่ปลวกนำมาพูนขึ้นเรียก ดินโพน อย่างว่า จอมปลวกอ้นขุดก่นเป็นโพน แม่นชิเป็นโพนสูงชั่วไกลเห็นแจ้ง คันบ่มีสาขาไม้ใบเขียวปกห่อ ก็บ่ดูอาจแท้โพนนั้นเปล่าแปน (กลอน) น้ำบ่ไหลท่อก้อยคือเอาน้ำขึ้นสู่โพน (กาไก).