ภาษาอีสานมาใหม่ 10848 - 10857 จาก 17431
-
ปุน
แปลว่า : หล่อ หลอม ตี อย่างว่า ตูจักปุนเทียนทองหมื่นลำตามใต้ เมื่อนั้นภูมิสถานพื้มผาหลวงหลิงเหตุเคยเล่าผายโผดให้ทางท้าวที่เซ็ง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : เปลี่ยนแปลง ยักย้าย อย่างว่า ชื่อว่าคำฮักให้ปุนแปรจางจืดก็เป็น แม้นว่าชังท่อล้านลุนให้หื่นหอม (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ทูล แถลง อย่างว่า หลายส่ำถ้วนทุกปากปุนแถลง สองนายเมืองผ่อกายกดหน้า สาวกระสันเยื้อนใยความประสงค์สวาก เจ้าพี่ข้อยลืมน้องหน่ายแหนง (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : ด่า แช่ง อย่างว่า มันก็ปองมิ่งแก้วโลมลูบจอมขวัญ เมื่อนั้นนางคราญขมเคียดเค็มปุนป้อย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : แก้ไข อย่างว่า ดีท่อปุนหมอแก้พลีกรรมบนเบิก เคราะห์คลาดเนื้อนางนั้นบ่คลา พระเอย (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : เสมอ เหมือน คือ อย่างว่า จบเพทด้วยมนต์มากยายำ เทิงธรังใผไป่ปุนปานเพี้ยง เป็นพงศ์เชื้อเวสสุวัณเทวราช พระให้ถือด่านด้าวเป็นเจ้าแห่งผี (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : แต่งตั้ง การที่เจ้านายแต่งตั้งให้มีหน้าที่ต่างๆ เพื่อสะดวกในกิจการเรียก ปุน อย่างว่า ปุนสาวใช้คำออนเอื้อยมุ่งสองพี่น้องประสงค์ตั้งปิ่นปัว (สังข์). -
ปุน
แปลว่า : เปรียบ ประดุจ ดัง อย่างว่า มเหสีแก้วจันทาเทียมราช งามยิ่งอ้อยปุนปั้นแปกเขียน (สังข์). -
ปุถุชน
แปลว่า : คนหนา (ป.) อย่างว่า สิบนักปราชญ์บ่ท่อลกลน สิบลกลนบ่ท่อปุถุชนผู้หนึ่ง (ภาษิต). -
ปุ๊ด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เชือกขนาดใหญ่ขาดดังปุ๊ด ขนาดเล็กดังปั๊ด.