ภาษาอีสานมาใหม่ 10888 - 10897 จาก 17431
-
ปิ่ง
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงที่เคาะโลหะแผ่นเล็กๆ ดังปิ่ง. -
ป่ำรือ
แปลว่า : บำเรอ รับใช้ ปฏิบัติ อย่างว่า ผ่อเห็นวันวิ่งค้อยส้วยต่ำเสียแสง พุ้นเยอ ขุนก็ทูลธรรม์ยำป่ำรือเลียนนิ้ว วีคำเหลื้อมหลายถันส้วยสั่น ไฟเฮื่อใต้โคมแต้มแต่งยาย (สังข์) ฝูงเพื่อนพร้อมเนานั่งในสถาน ยอมือทูลป่ำรือบาท้าว บุญสูงต้านทุกประการแหนกล่าว กาก่องก้าวผลไล้ลูบมัน (ฮุ่ง). -
ป่าเฮ่ว
แปลว่า : ป่าเป็นที่เผาหรือฝังศพคนตายเรียก ป่าเฮว ป่าเฮ่วนี้ใช้เรียกมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ จะมาเรียกเป็นป่าช้าเมื่อไม่กี่ปีมานี้ คำว่าป่าเฮ่วมีปรากฏในวรรณคดีอีสาน ซึ่งวรรณคดีนั้นจะมีอายุตั้งแต่ห้าร้อยปีขึ้นไป. -
ปาลิไลยก์
แปลว่า : ชื่อป่าแห่งหนึ่งที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปจำพรรษา มีลิงและช้าง เป็นพุทธอุปฐาก (ป.). -
ปารมี
แปลว่า : บารมี คุณงามความดี ๑๐ ประการมีทานเป็นต้น อุเบกขาเป็นที่สุด (ป.) อย่างว่า ยูแจ่มเจ้าประสงค์ทอดทานศีล เพียรเพ็งบารมีมุ่งเมิลใจแจ้ง (สังข์). -
ปายาส
แปลว่า : ข้าวที่หุงเจือน้ำนมกับน้ำตาล เรียก ข้าวปายาส ถ้าเจือน้ำผึ้งเรียก ข้าวมธุปายาส. -
ป่าม
แปลว่า : เม็ดผื่น ผิวหนังที่เป็นตุ่มขึ้นตามร่างกาย เรียก ป่าม อย่างว่า เลือดหลั่งล้นเป็นป่ามไฟแดง ภูธรธรงพระขรรค์ชัยป่ายคอสะเด็นกลิ้ง เลยเล่าตับขันธ์เมี้ยนเสียชีวังมรณาต คิ่งท่อด้าวดอยน้อยเคือบคาว (สังข์). -
ปาป
แปลว่า : บาป (ป.ส.) อย่างว่า บุญบาปนี้เป็นคู่คือเงา เงานั้นไปตามเฮาซู่วันบ่มีเว้น คันว่าเฮาพาเหล้นพามันเต้นแล่น ตามันแอะแอ่นฟ้อนเงานั้นกะแอ่นนำ (ย่า). -
ป๊าบป๊าบ
แปลว่า : อาการปวกมุบมุบ เรียก ปวดป๊าบป๊าบ. -
ปานแห
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้แบนๆ เจาะเป็นช่องสำหรับใส่เชือกถักแห เรียก ปานแห.