ภาษาอีสานมาใหม่ 10878 - 10887 จาก 17431
-
ปิ่นวิ่น
แปลว่า : หน้าที่จิ้มลิ้มพริ้มเพรา เรียก หน้าปิ่นวิ่น. -
ปิ่นแป้
แปลว่า : หมุนเวียน อย่างว่า คันว่านานหนีแท้ขุนมารชิมาฮอด มันจักจับปิ่นแป้เป็นเหมี้ยงเมื่อเย็น แท้แล้ว (สังข์) พูดสับปลับ เรียก เว้าปินแป้ อย่างว่า บ่ได้เว้าปิ่นแป้หลายลิ้นแง่งอน (ผาแดง). -
ปิ่น
แปลว่า : ผินกลับมองดู อย่างว่า พ่อบ่เปื้องปิ่นหน้าคอยล้ำล่ำใผ แท้รือ (สังข์). -
ปิ่น
แปลว่า : เครื่องประดับสำหรับปักที่ผมเวลาเกล้าเป็นจุก เรียก ปิ่นปักเกล้า อย่างว่า นางก็ลงเถิงห้องเฮือนครัวคุ้มฮุ่ง อาก็ลืมปิ่นเกล้าหัวแก้วค่าคาม (สังข์). -
ปิตา
แปลว่า : พ่อ (ป.) อย่างว่า รือว่าพระวรปิตาใช้หลานดลดั้นยาก บัดนี้อาเล่าแพงยักษ์ล้ำลืมชั้นพระเชษฐา (สังข์). -
ปิตตะ
แปลว่า : น้ำดี น้ำจากต่อมตับ (ป.). -
ปิ๊ดลิด
แปลว่า : ของที่มีลักษณะแหลมและเล็ก เรียก แหลมปิ๊ดลิด. -
ปิ่งสิ่ง
แปลว่า : เบิกบาน สดใส หน้าตาเบิกบาน เรียก หน้าปิ่งสิ่ง อย่างว่า ปิ่งสิ่งหน้าแนวเชื้อหน่อพระยา (กา) ก็หากปิ่งสิ่งหน้าเสมอดั่งเดือนเพ็ง (ผาแดง). -
ปิ้ง
แปลว่า : เงียบ สงัด อย่างว่า คอยหาราชทูตใช้เย็นปิ้งไป่มา (หน้าผาก) เมืองผีปิ้ง ปุนเสียงสงัดอยู่ (สังข์). -
ปิ้ง
แปลว่า : ทำให้สุกด้วยไฟเรียก ปิ้ง อย่างว่า คราวเมื่อเว้าหมายชิเอามาจี่ บาดว่ามาฮอดแล้วสังบ่ปิ้งจี่กิน (ผญา).