ภาษาอีสานมาใหม่ 14891 - 14900 จาก 17431
-
ขิก
แปลว่า : ชื่อเขียดตัวเล็กๆ ชนิดหนึ่งอาศัยอยู่ตามหนองหรือท้องนา เสียงร้องดังขิกขิก คนจึงเรียก เขียดขิก. -
ขิก
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง ปลูกไว้ตามรั้ว ยอดและต้มกินได้ เรียก เครือขิก. -
ขิก
แปลว่า : เครื่องแขวนคอวัวควายชนิดหนึ่งทำด้วยไม้ไผ่ เจาะรูแพข้างนอกสองรู มีลูกห้อยข้างนอกสองลูก ลูกนี้สำหรับตีให้ดัง เสียงที่ตีดังขิกขิก คนจึงเรียก ขิก. -
ขำเขือก
แปลว่า : โกลาหล, วุ่นวาย, กำเริบ อย่างว่า มันก็ขำเขือกฮ้อนฮบฮาบคำเค็ม (สังข์) ขำเขือกฮ้อนผัวเล่าเลยหาย (กา) ดูดังขำเขือกแท้เมืองบ้านมุ่นวาย (ผาแดง). -
ขำขอด
แปลว่า : ผูกเวร, จองเวร การเวรจองเวร เรียก ขำขอด อย่างว่า เฮาบ่ขำขอดไว้เวรฮ้ายฮ่อใผ (สังข์). -
ข่ำ
แปลว่า : จับ จับผ้าเรียก ข่ำผ้า จับมือเรียก ข่ำมือ จับข้าวเรียก ข่ำเข้า. -
ขำ
แปลว่า : แฝง, ดั้น ดั้นไปในเมฆ เรียก ขำเมฆ อย่างว่า ครุฑก็อ้าปากขึ้นขำเมฆเฮืองฤทธิ์ (ลึบ). -
ขำ
แปลว่า : ลึก ภูลึกเรียก ภูขำ ดงลึกเรียก ดงขำ ป่าลึกเรียก ป่าขำ อย่างว่า แต่นั้นสองพรากพ้นเจียระจากนครหลวง สองก็แยงคีรีป่าขำเขาเงื้อม กลอยใจเข้าหิมวันต์แถวเถื่อน เนื้อตื่นเต้นหมีเหม้นล่วงหนี (สังข์). -
ขาเหยียบ
แปลว่า : ไกไม้ที่ใต้ขอแร้ว เมื่อนกมาเหยียบไก บ่วงแร้วจะรัดขานกเรียก ขาเหยียบ. -
ข่าหิ้ง
แปลว่า : สมอร่องแร่ง, ชื่อเขม่าที่ติดอยู่ตามหิ้งบนเตาไฟ เรียก ข่าหิ้ง ง้องแง้งหิ้ง ง้องแง้งไฟ ก็ว่า.