ภาษาอีสานมาใหม่ 15341 - 15350 จาก 17431
-
กุย
แปลว่า : เหม็นสาบ, กลิ่นไอของคนทำให้มีกลิ่นเหม็นกุย เหม็นคาวก็ว่า อย่างว่า มันก็กลั้วกลิ่นแก้วกุยสาบคาวคน น้องเอย ยังมีใผมากลายท่องเทียวทางนี้ นั่นบ่ ฮู้ว่าพวศาเชื้อแนวนามดั้นฮอด ซะซ่อนหน้าถนอมไว้ที่ใด นั้นแด (สังข์). -
กุมารี
แปลว่า : เด็กหญิง (ป.ส.) อย่างว่า กุมารีน้อยนางงามแมนมิ่ง เป็นหน่อเจ้าบุญกว้างโลกคน (กา). -
กุมราชราเซ็ง
แปลว่า : ลูกพระเจ้าแผ่นดินเรียก กุมารราชราเซ็ง อย่างว่า ว่าจักมีชาติเชื้อกุมารราชราเซ็ง นำเอามาด่วนเดินดอมได้ (กา). -
กุมภีล์
แปลว่า : จระเข้ จระเข้เรียก กุมภีล์ แข้ ก็ว่า อย่างว่า สอนให้กุมภีล์แข้ลอยหนองมันบ่ค่อง สอนให้นาคเหล้นน้ำแนวนั้นแฮ่งบ่คือ (ผญา). -
กุมภัณฑ์
แปลว่า : ชื่อยักษ์ตนหนึ่งซึ่งได้รับอาญาสิทธิ์จากท้าวเวสสุวัณ ให้เป็นนายผีในมนุษย์โลก อย่างว่า มารือกุมภัณฑ์ผู้ลือเกียรติ์กงโลก เชื้อส่ำหน้านางท้าวค่อยคงแด่รือ (สังข์). -
กุ้ม
แปลว่า : ปิด, บัง เมฆหมอกที่ตั้งขึ้นบนท้องงฟ้า ก็ปิดบังท้องฟ้าให้มืดมัว อย่างว่า มีแต่เหมือยหมอกกุ้มกวมกั้งมืดมัว (กา). -
กุ้ม
แปลว่า : ถึง, เผื่อ สุขทุกข์เป็นของเฉพาะตัวใครทำใครได้ จะทำเพื่อกันไม่ได้ อย่างว่า สุขกะสุขเพิ่นพุ้น บ่มากุ้มฮอกเฮา (ภาษิต). -
กุ้ม
แปลว่า : พอ, คุ้ม การหาอาหารมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ได้พออยู่พอกิน เรียก กุ้ม อย่างว่า เต่าหากินกุ้มปากเต่า แลนหากินกุ้มปากแลน (ภาษิต). -
กุ้ม
แปลว่า : ห้อมล้อม คนที่มีบริวารห้อมล้อมไปไหนมาไหนก็มีคนล้อมหน้าล้อมหลังเรียก กุ้ม อย่างว่า เขาก็เชิญกุมารีสู่ยานคนกุ้ม (กา). -
กุ้ม
แปลว่า : สั้น ไก่หางสั้นเรียก ไก่กุ้ม อย่างว่า เชื้อชาติหางยาวสนุกแกว่ง เชื้อไก่กุ้มหางก้อมแกว่งบ่คือ (กลอน).