ภาษาอีสานมาใหม่ 15661 - 15670 จาก 17431
-
กะยือ
แปลว่า : โรคหืด ชื่อโรคชนิดหนึ่งเกี่ยวกับเศลษม์ เวลาเป็นหายใจไม่สะดวก เรียก โรคกะยือ คะยือ ขี้กะยือ ก็ว่า -
กะย่า
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง เกิดตามป่า ลำต้นเล็กๆ มีหนาม สีแดงเรื่อ มีกลิ่นหอม รสเปรี้ยวฉุน กินกับซุบหน่อไม้ดีนักแล เรียก ผักกะย่า ผักก้านย่า ผักกาดย่า ก็ว่า. -
กะยังกะยาย
แปลว่า : กระจัดกระจาย, เรี่ยราด การเก็บสิ่งของไม่เป็นระเบียบ เรียก กะยัง กะยาย ซะซายยายยัง ก็ว่า -
กะยัง
แปลว่า : ชื่อภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง คล้ายกะบุงแต่เล็กกว่า สำหรับใส่สิ่งของ พวกภูไทนิยมใช้ เรียก กะยัง. -
กะยะ
แปลว่า : ช่วง, ระยะเวลา, เวลา การทำที่มีเวลาหยุดพักผ่อน เรียก กะยะ ระยะ ก็ว่า. -
กะยอม
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีดอกหอมบานในฤดูแล้ง เรียก ต้นกะยอม ขะยอม คะยอม พะยอม ก็ว่า อย่างว่า เดือนสามค้อยกะยอมบานใบหล่น (กา) หลายส่ำเชื้อกะยอมเทศทองหลาง หอมเหลือทุกทั่วไพรพงกว้าง ผ่อเห็นพังทลายขึ้นดอยแดนดงสนั่น บ่ฮู้ฮ้อยระวังเจ้ามืดมัว (สังข์). -
กะย่อง
แปลว่า : ชื่อภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง สำหรับใส่เครื่องสักการะบูชา มีพระพุทธรูปและของค้ำคูณมีคุค เขา นด งา เป็นต้น เรียก ขันกะย่อง. -
กะโมะ
แปลว่า : พบ, เห็น เดินไปพบกับสิ่งที่คาดคิดไม่ถึงว่าจะพบ เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต). -
กะโมะ
แปลว่า : กำลัง กำลังปล้ำต้นไม้จวนจะหัก เกิดลมพายุมาช่วย ทำให้ต้นไม้โค่นล้มเร็วขึ้น เรียก กะโมะ คะโมะ ก็ว่า อย่างว่า ปล้ำไม้คะโมะลม (ภาษิต). -
กะโมย
แปลว่า : ขโมย คนผู้ลักสิ่งของเรียก กะโมย ขโมย ก็ว่า.