ภาษาอีสานมาใหม่ 15731 - 15740 จาก 17431

  • กะน่องกะแน่ง
    แปลว่า : อาการพูดไม่ชัด มีเสียงแปร่ง เรียก เว้ากะน่องกะแน่ง กะหน้องกะแหน้ง ก็ว่า.
  • กะนวน
    แปลว่า : ชะนวน การเอาดินปืนมาพันด้วยกระดาษหรือเศษผ้า ใช้เชือกมัดให้แน่น สำหรับจุดบั้งไฟ เรียก กะนวนบั้งไฟ อย่างว่า ไฟกะวางตามเส้นสายกะนวนมันขาด (ผาแดง).
  • กะแทะ
    แปลว่า : เกวียนที่ไม่มั่นคงแข็งแรง เรียก กะแทะ เกวียนกะแทะ เกวียนระแทะ ก็ว่า.
  • กะแทว
    แปลว่า : ชื่อพรรณไม้พุ่มชนิดหนึ่ง ตามกิ่งและลำต้นมีหนามงอและแข็ง เรียก ต้นกะแทว.
  • กะเทือย
    แปลว่า : ผู้ชายที่มีอวัยวะเพศไม่แข็งเปรียบเหมือนมะเขือเผา ใช้การงานอะไรไม่ได้ มีเมียเมียนอกใจ ทางพระศาสนาห้ามไม่ให้บวช เรียก คนกะเอย กันเทือย ก็ว่า.
  • กะเทือน
    แปลว่า : สะเทือน, หวั่นไหว.
  • กะเทียว
    แปลว่า : ถุงที่สานด้วยปอหรือป่านตาห่างๆ สำหรับใส่สิ่งของ มีกะติบและแอบเป็นต้น พายไปในเวลาไปทำไร่ไถนา หรือไปทำมาค้าขาย เรียก ถงกะเทียว อย่างว่า เมื่อนั้นหมาหมู่พร้อมเห็นฮูปพราหมณ์ชรา รุงรังถงไถ่ทอกะบั้ง สุนักขาเต้นสะยานโยงหุ้มใส่ พราหมณ์ก็ขึ้นต้มไม้ทังไห้ฮ่ำไฮ.
  • กะเทิน
    แปลว่า : ยังไม่ตั้งใจจริงเรียก กะเทิน ถ้าตั้งใจจริงเรียก ตกกะเทิน อย่างว่า ตกกะเทินว่าแต่ข้อยได้เจ้า เข้าอยู่เล้าบ่ให้ต่าวตำตัก หลัวแลฟืนบ่ให้ไปดงกว้าง สาลีเข้าฮวงเดียวบ่ให้เกี่ยว ชิให้ขดอ้อมป้อมซอมถ้าแต่แต่งโต (บ.)
  • กะเท่อ
    แปลว่า : เสมหะ, เศลษม์ เศลษม์ที่ติดในลำคอ ต้องคากออกแรงๆ จึงจะออกเรียก กะเท่อ ขี้กะเท่อ ก็ว่า.
  • กะทู้เจ็ดแบก
    แปลว่า : ชื่อคาถาประเภทหนึ่งมี ๗ บท ใช้ป้องกันภัยอันตรายต่างๆ ได้ เรียก กะทู้เจ็ดแบก กะทู้เจ็ดบท ก็ว่า.