ภาษาอีสานมาใหม่ 6611 - 6620 จาก 17431
-
ฮวายฮำ
แปลว่า : รั่วรด ฝนตก เรียก ฝนฮวายฮำ อย่างว่า ทุกข์ใช่น้อยฝนเร่งฮวายฮำ สองค่อยเพียรเพลาแพงห่มอืนเอาตุ้ม ผ่อดูวันสูรย์ซ้ายเมโฆเค้าฮ่ม พุ้นเยอ ฟ้าหลั่งเหลื้อมเสียงก้องคื่เค็ง (สังข์). -
ฮวาย
แปลว่า : ลูบ ไล้ อย่างว่า ออระม่อยเนื้อเจ้าฮุ่งทวายจันทน์ เมื่อนั้นลุงก็ปุนนายเฮือนฮีบดาดูเข้า ยนยนย้ายพลพานเลยเลิกสูเยียะไปกล่าวเจ้าทองล้านลูกจอม (ฮุ่ง). -
ฮวาย
แปลว่า : พ่น เป่า รด พ่นน้ำ เรียก ฮวายน้ำ ผิวน้ำ ก็ว่า เป่าน้ำ เรียก ฮวาย อาโป อย่างว่า หมอหนึ่งฮวายอาโปผาบผีผิวน้ำ (หน้าผาก). -
ฮวาย
แปลว่า : เสก ปลุก เสกมนต์หรือปลุกมนต์ เรียก ฮวายมนต์ อย่างว่า มันก็ฮวายมนต์โอมแอ่วโพยมยังฟ้า แยงหนห้องกะไดทองเทวราช พ้นกีบฟ้าเขียวดั้นดุ่งเถิง (สังข์). -
ฮวาย
แปลว่า : รังไข่ของสัตว์ที่ตกออกมาเป็นฟอง เรียก ฮวายไข่ รังไข่ของคน เรียก ฮวายลูก อย่างว่า นางคราญค้นเอาลูกทังฮวาย ฮองตองทึงห่อโยนยอไห้ เทืองทวายอุ้มเอาเมือเมืองเก่า แม่บ่เลี้ยงบายถิ้มหน่ายหนี (สังข์). -
ฮวาด
แปลว่า : รด ราด เทน้ำรดหรือราด เรียก ฮวาด อย่างว่า ฮวาดฮวาดน้ำฮวายฮวาดสุคันธา พอดีเสด็จออกมาเกยกว้าง หลายถันถ้องตาวแวงระวังราช คนคั่งเท้าโฮงฮ้านลุ่มเทิง (สังข์). -
ฮวาด
แปลว่า : พวง ดอกไม้ที่ร้อยเป็นพวง เรียก ฮวาดดอกไม้ พั้วดอกไม้ ก็ว่า อย่างว่า แขนป่งช้อนโดยฮ้อยฮวาดธนู (กา) ปุนนางเป็นฮวาดมาลัยดวงเข้ม (กา) พวงดอกไม้เรียก ฮวาดดอกไม้ อย่างว่า ถนิมภรณ์แก้วดวงปะเทิงม้าวมิ่ง กับทังพวงดอกไม้พันฮ้อยมอบมวล (สังข์). -
ฮ้วม
แปลว่า : รวน อาหารมีปลาหรือเนื้อที่ต้มให้สุกแล้วเก็บไว้ เมื่อต้องการก็เอามาปรุงเป็นอาหาร เรียก -
ฮ่วนฮ่วน
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงฟ้าร้อง ดังฮ่วนฮ่วน ฮว่านฮว่าน ก็ว่า อย่างว่า พอเมื่อฮ่วนฮ่วนฟ้าฮ้องเฮ่งระดูฝน พุ้นเยอ เจืองหาญจุติจากดาวดึงส์ฟ้า เอาปฏิสนธิเข้าถืกภาร์คัพภะวีก ท้าวใหญ่หน้าในท้องแม่ตน (ฮุ่ง). ฟังยินฮ่วนฮ่วนฟ้าฮ้องเง่าระงมฝน พุ้นเยอ วาโยเผลียงล่วงควันคุงด้าว พิชสลาเสี้ยวแสนกอกางกีบ ระดูพีชพร้อมเพ็งถ้วนเถื่อนแถว มานั้น (สังข์) ฮ่วนฮ่วนฟ้าเตินลูกเมือแมน (กา). -
ฮวนฮวน
แปลว่า : แสงตะวันเข้ม เรียก แดงฮวานฮวาน อย่างว่า พุ่งพุ่งเหลื้อมไหลหลั่งหลายสี ผ่อเห็นฮวานฮวานวันชั่วแลงลงค้อย เฮือนหลวงเบื้องบูรพาดูอาจ นาคคาดเกี้ยวทุงสร้อยใส่หาง (ฮุ่ง) แสงสีของปราสาท อย่างว่า เมื่อนั้นสีแถลงถ้อยประดับป่าวไปเปือง ยนยนแยงอาฮามราชสิงหาญกว้าง ผ่อเห็นฮวานฮวานห้องหอปรางค์ท้าวใหญ่ พุ้นเยอ วันวู่ซ้ำแสงเข้มดั่งไฟ (สังข์).