ภาษาอีสานมาใหม่ 7901 - 7910 จาก 17431
-
หญิดหญิด
แปลว่า : อาการคันนิดๆ เรียก คันหญิดหญิด เช่น คันเพราะเหากัด. -
หญ้าแห้วหมู
แปลว่า : หญ้าที่ใบเขียวอ่อนๆ เกิดอยู่ตามพื้นดินที่ชุ่มชื้น หญ้านี้เป็นอาหารของหมู เรียก หญ้าแห้วหมู เป็นหญ้าที่มีประโยชน์ต่อวงการแพทย์แผนโบราณ ใช้แก้โรคได้หลายชนิด. -
หญ้าหัวหงอก
แปลว่า : หญ้าที่มีดอกขาวกลมๆ สูงประมาณหนึ่งศอก ชอบเกิดตามที่นารกร้าง เรียก หญ้าหัวหงอก. -
หญ้าบ้านฮ้าง
แปลว่า : หญ้าสาบเสือ โบราณเรียก หญ้าบ้านฮ้าง เกิด ณ ที่ใดทำให้ที่นั้นรกร้างว่างเปล่า เรียก หญ้าเมืองฮุ่ง ก็มี ที่เรียกหญ้าเมืองฮุ่งนี้ก็น่าจะถูก ถ้านำหญ้านี้ไปใช้ให้เป็นประโยชน์ เช่น นำเอาทำยาแก้บาดแผล และทำเป็นไม้อัด หญ้านี้มีมากพอที่จะนำมาป้อนโรงงานได้ ถ้าทำเป็นไม้อัดได้ก็ช่วยให้มีรายได้เพิ่มขึ้นเป็นประโยชน์แก่ประเทศชาติอีกทางหนึ่งด้วย. -
หญ้าบ้งหาน
แปลว่า : หญ้าที่มีใบมนๆ มีจุดแดงๆ ตามใบ เวลาถูกต้องกายจะมีอาการคันเหมือนถูกสัตว์กัดต่อย เรียก หญ้าบ้งหาน. -
หญ้าเครือไผ่
แปลว่า : เป็นหญ้าเถาใบคล้ายใบไผ่ วัวควายชอบกิน เรียก หญ้าเครือไผ่. -
หญ้าคา
แปลว่า : หญ้าที่ใบบางแข็งและคม เรียก หญ้าคา เกิดขึ้น ณ ที่ใดหญ้าอื่นไม่ติดหมดคาหมด เรียก หญ้าคา. -
หญ้าขัดมอน
แปลว่า : หญ้าที่เกิดขึ้นตามสวนหม่อน มีสองชนิดคือขัดมอนผู้ ขัดมอนแม่ หญ้านี้เกิดขึ้น ณ ที่ใดทำให้ที่นั้นรกร้างว่างเปล่า ขัดขวางความงอกงามของพืชอื่น ผู้ที่ให้ชื่อหญ้านี้ว่า หญ้าขัดมอน จึงเหมาะสมดีนัก ที่มันขัดมากที่สุดคือขัดกับต้นมอน. -
หญ้าขน
แปลว่า : หญ้าที่มีลักษณะเป็นขนอ่อนๆ ควายไม่ชอบกิน เรียก หญ้าขน. -
หญ้ากับแก้
แปลว่า : หญ้าที่มีลักษณะคล้ายกับแก้ (ตีนตุ๊กแก) เรียก หญ้ากับแก้.